|
Σου απλώνω το χέρι, το δικό σου δε δίνεις.
Σου απλώνω χαμόγελα, μισά μου τ’ αφήνεις.
Όλα φταίνε για σένα για το μαύρο σου χάλι
μα το χάλι το δικό μου δεν το παίρνεις χαμπάρι.
Θλιβερές συγκινήσεις συναντάω στο πηγάδι
που βουτάω συνέχεια και ένα χέρι με βγάζει.
Με ανόητες σκέψεις που με κάνουν χαμίνι
να καώ δίχως άλλο στης ζωής το καμίνι.
Μα χρειάζομαι αγάπη, χρειάζομαι εσένα
δε σε βρίσκω ακόμα γιατί δε βρίσκω εμένα.
Σε στρατόπεδα “ελεύθερα” στην ουρά περιμένω,
ν’ αποκτήσω συνήθειες που καθόλου δε θέλω.
Μα τις παίρνω ευχαρίστως αφού φοβάμαι να χάσω
κι έτσι ανήκω σ’ αυτούς που την καλή θα την πιάσουν.
Μια Πόρσε γυρίζει το κορμί μου με χίλια
κι ένα σπίτι χλιδάτο μου ζεσταίνει τα χείλια.
Μηχανάκια μικρά σταματούν τα γιατί μου,
αγοράζω τα πάντα για να αλλάξει η ζωή μου.
Μα χρειάζομαι αγάπη, χρειάζομαι εσένα
δε σε βρίσκω ακόμα γιατί δε βρίσκω εμένα.
|
Su aplóno to chéri, to dikó su de dínis.
Su aplóno chamógela, misá mu t’ afínis.
Όla ftene gia séna gia to mavro su cháli
ma to cháli to dikó mu den to pernis chabári.
Thliverés sigkinísis sinantáo sto pigádi
pu vutáo sinéchia ke éna chéri me vgázi.
Me anóites sképsis pu me kánun chamíni
na kaó díchos állo stis zoís to kamíni.
Ma chriázome agápi, chriázome eséna
de se vrísko akóma giatí de vrísko eména.
Se stratópeda “elefthera” stin urá periméno,
n’ apoktíso siníthies pu kathólu de thélo.
Ma tis perno efcharístos afu fováme na cháso
ki étsi aníko s’ aftus pu tin kalí tha tin piásun.
Mia Pórse girízi to kormí mu me chília
ki éna spíti chlidáto mu zesteni ta chilia.
Michanákia mikrá stamatun ta giatí mu,
agorázo ta pánta gia na alláksi i zoí mu.
Ma chriázome agápi, chriázome eséna
de se vrísko akóma giatí de vrísko eména.
|
