Σε μάλωσα, σου μίλησα βαριά
σ’ αυτή τη γη,
που κολασμένη όλο γυρίζει,
τον εαυτό της, λες και ορίζει
σε μάλωσα, σου μίλησα βαριά
Άλλο χάραμα κι άλλο χαραυγή
άλλο άντρας και γυναίκα
τέλος κι αρχή
άλλο χάραμα κι άλλο χρυσαυγή
το ‘να είναι τ’ όνομά σου
τ’ άλλο η ψυχή.
Κι απόψε που μετάνιωσα κρυφά
και καρτερώ
να μας σκεπάσει αγαπημένα
το βράδυ αυτό
σβήσε το φως στα πεπρωμένα
Άλλο χάραμα κι άλλο χαραυγή
άλλο άντρας και γυναίκα
τέλος κι αρχή
άλλο χάραμα κι άλλο χρυσαυγή
το ‘να είναι τ’ όνομά σου
τ’ άλλο η ψυχή.
|
Se málosa, su mílisa variá
s’ aftí ti gi,
pu kolasméni ólo girízi,
ton eaftó tis, les ke orízi
se málosa, su mílisa variá
Άllo chárama ki állo charavgí
állo ántras ke gineka
télos ki archí
állo chárama ki állo chrisavgí
to ‘na ine t’ ónomá su
t’ állo i psichí.
Ki apópse pu metániosa krifá
ke karteró
na mas skepási agapiména
to vrádi aftó
svíse to fos sta peproména
Άllo chárama ki állo charavgí
állo ántras ke gineka
télos ki archí
állo chárama ki állo chrisavgí
to ‘na ine t’ ónomá su
t’ állo i psichí.
|