|
Αφού η κότα μας δεν κάνει το χρυσό αυγό
Κι από το αυγό δεν σκάει ένα πουλάκι
Γιατί η γάτα σου τα βάζει με τον σκύλο μου
Γιατί ο σκύλος μου ανεβαίνει στο κρεβάτι
Δεν θα την βρω δεν θα την βρεις
Την μέση λύση γιατί λύση δεν υπάρχει
Τόσο μπορώ τόσο μπορείς
Αφού καλά το ξέρουμε στην μάχη
Κανείς δεν βγαίνει νικητής
Και προσπαθώ να θυμηθώ τι ήταν η αγάπη
Μέσα στον δρόμο σταματώ σαν να άκουσα κάτι
Μα ήτανε στην έρημο φωνή
Από μια μακρινή πια εποχή
Αφού ο θεός δεν κατεβαίνει να μας βάλει μυαλό
Αφού ο λαγός δεν βγαίνει απ’ το καπέλο
Αφού ο καθένας προσπαθεί για το δικό του καλό
Με το στανιό και με το έτσι θέλω
Κι αυτό είναι ανθρώπινο και κάτι εντελώς φυσικό
αυτό είναι δίκαιο ωραίο νόμιμο κι ηθικό
Θα σου ανεβώ στο σβέρκο και θα με πατάς στο λαιμό
Θα σου φοράω την θηλιά θα με πετάς στον γκρεμό
Γιατί μπορείς γιατί μπορώ
Και προσπαθώ να θυμηθώ τι ήταν η αγάπη
Μέσα στης νύχτας την σιωπή σαν να άκουσα κάτι
Μα ήταν μια σταγόνα στην βροχή
Από μια μακρινή πια εποχή
Μέσα στο σπίτι μου ποιος έβαλε τον διάβολο;
Μήπως εγώ ή ήταν πάντα μέσα;
Το να μοιράζεσαι το σπίτι σου είναι άβολο
Μα αυτός ο διάβολος γνωρίζει όλα τα μέσα
Κι όλους δεμένους μας κρατάει ο έξ’ από δω
Όλα δουλεύουν για δικό του λογαριασμό
Ώσπου πια κέρατα φοράμε αντί για φτερά
Και η καταστροφή του άλλου είναι η δική μας χαρά
Και η ειρήνη συμφορά
|
Afu i kóta mas den káni to chrisó avgó
Ki apó to avgó den skái éna puláki
Giatí i gáta su ta vázi me ton skílo mu
Giatí o skílos mu aneveni sto kreváti
Den tha tin vro den tha tin vris
Tin mési lísi giatí lísi den ipárchi
Tóso boró tóso boris
Afu kalá to ksérume stin máchi
Kanis den vgeni nikitís
Ke prospathó na thimithó ti ítan i agápi
Mésa ston drómo stamató san na ákusa káti
Ma ítane stin érimo foní
Apó mia makriní pia epochí
Afu o theós den kateveni na mas váli mialó
Afu o lagós den vgeni ap’ to kapélo
Afu o kathénas prospathi gia to dikó tu kaló
Me to stanió ke me to étsi thélo
Ki aftó ine anthrópino ke káti entelós fisikó
aftó ine díkeo oreo nómimo ki ithikó
Tha su anevó sto svérko ke tha me patás sto lemó
Tha su foráo tin thiliá tha me petás ston gkremó
Giatí boris giatí boró
Ke prospathó na thimithó ti ítan i agápi
Mésa stis níchtas tin siopí san na ákusa káti
Ma ítan mia stagóna stin vrochí
Apó mia makriní pia epochí
Mésa sto spíti mu pios évale ton diávolo;
Mípos egó í ítan pánta mésa;
To na mirázese to spíti su ine ávolo
Ma aftós o diávolos gnorízi óla ta mésa
Ki ólus deménus mas kratái o éks’ apó do
Όla dulevun gia dikó tu logariasmó
Ώspu pia kérata foráme antí gia fterá
Ke i katastrofí tu állu ine i dikí mas chará
Ke i iríni simforá
|
