Αλλάζουν οι στράτες κι οι δυο μας διαβάτες
θ’ αρχίσει ο καθένας ζωή τώρα άλλη,
αγάπες καινούριες στο δρόμο θα βρούμε
αλλά δεν ξεχνιέται μια αγάπη μεγάλη
Ζαλούμπα, γύφτισσα και μάγισσα
για σένα την καρδιά μου ράγισα
αν θα σε χάσω τώρα θα χαθώ
μπορεί γι’ αυτό να σκοτωθώ
Χωρίζουμε τώρα και κλαίω την ώρα
που μ’ έκανες να `μαι του έρωτα θύμα,
αφού πια θα φύγεις και όλα γκρεμίζουν
τα χρόνια μου πήγαν χαμένα, τι κρίμα
Ζαλούμπα, γύφτισσα και μάγισσα
για σένα την καρδιά μου ράγισα
αν θα σε χάσω τώρα θα χαθώ
μπορεί γι’ αυτό να σκοτωθώ
|
Allázun i strátes ki i dio mas diavátes
th’ archísi o kathénas zoí tóra álli,
agápes kenuries sto drómo tha vrume
allá den ksechniéte mia agápi megáli
Zaluba, giftissa ke mágissa
gia séna tin kardiá mu rágisa
an tha se cháso tóra tha chathó
bori gi’ aftó na skotothó
Chorízume tóra ke kleo tin óra
pu m’ ékanes na `me tu érota thíma,
afu pia tha fígis ke óla gkremízun
ta chrónia mu pígan chaména, ti kríma
Zaluba, giftissa ke mágissa
gia séna tin kardiá mu rágisa
an tha se cháso tóra tha chathó
bori gi’ aftó na skotothó
|