Ακόμα μιλάω για σένα όπως παλιά
και τα κρυμμένα μου φιλιά
ψάχνουν για το δικό σου στόμα
Ακόμα ψάχνω τι έφταιξε να βρω
και ξεγελάω τον καιρό
στης μοναξιάς το γκρίζο χρώμα
Ζω με τις δικές σου αναμνήσεις
Ζω για τη στιγμή που θα γυρίσεις
Ζω με μια ψυχή σε ξένο σώμα
Ζω γιατί σ’αγαπάω ακόμα
Ακόμα κρύβω σημάδια και πληγές
ζω με τα όνειρα του χθες
κι οι νύχτες μοιάζουνε αιώνες
Ακόμα φωτογραφίες σου φιλώ
και τυραννάω το μυαλό
με της φυγής σου τις εικόνες
Ζω με τις δικές σου αναμνήσεις
Ζω για τη στιγμή που θα γυρίσεις
Ζω με μια ψυχή σε ξένο σώμα
Ζω γιατί σ’αγαπάω ακόμα
|
Akóma miláo gia séna ópos paliá
ke ta krimména mu filiá
psáchnun gia to dikó su stóma
Akóma psáchno ti éftekse na vro
ke ksegeláo ton keró
stis monaksiás to gkrízo chróma
Zo me tis dikés su anamnísis
Zo gia ti stigmí pu tha girísis
Zo me mia psichí se kséno sóma
Zo giatí s’agapáo akóma
Akóma krívo simádia ke pligés
zo me ta ónira tu chthes
ki i níchtes miázune eónes
Akóma fotografíes su filó
ke tirannáo to mialó
me tis figís su tis ikónes
Zo me tis dikés su anamnísis
Zo gia ti stigmí pu tha girísis
Zo me mia psichí se kséno sóma
Zo giatí s’agapáo akóma
|