|
Πάλι ξημερώνει και δεν βλέπω,
δεν νιώθω, δεν καταλαβαίνω,
στην αγκαλιά μου δεν την έχω
και όσο λείπει αργοπεθαίνω.
Και περιμένω πότε θα νυχτώσει
μήπως γυρίσει εκείνη και με σώσει,
το φιλί της ενδοφλέβια δόση
μόνο εκείνη μπορεί να με λυτρώσει.
Και περιμένω πότε θα νυχτώσει
μήπως γυρίσει εκείνη και με σώσει,
η αγάπη μας δεν έχει τελειώσει
ο χωρισμός μπορεί να με σκοτώσει.
Η σκέψη κλειδωμένη στη μορφή σου
και απορώ με την καρδιά μου,
αφού είναι πέτρα η ψυχή σου
γιατί σε θέλω στα όνειρά μου.
Και περιμένω πότε θα νυχτώσει
μήπως γυρίσει εκείνη και με σώσει,
το φιλί της ενδοφλέβια δόση
μόνο εκείνη μπορεί να με λυτρώσει.
Και περιμένω πότε θα νυχτώσει
μήπως γυρίσει εκείνη και με σώσει,
η αγάπη μας δεν έχει τελειώσει
ο χωρισμός μπορεί να με σκοτώσει.
|
Páli ksimeróni ke den vlépo,
den niótho, den katalaveno,
stin agkaliá mu den tin écho
ke óso lipi argopetheno.
Ke periméno póte tha nichtósi
mípos girísi ekini ke me sósi,
to filí tis endoflévia dósi
móno ekini bori na me litrósi.
Ke periméno póte tha nichtósi
mípos girísi ekini ke me sósi,
i agápi mas den échi teliósi
o chorismós bori na me skotósi.
I sképsi klidoméni sti morfí su
ke aporó me tin kardiá mu,
afu ine pétra i psichí su
giatí se thélo sta ónirá mu.
Ke periméno póte tha nichtósi
mípos girísi ekini ke me sósi,
to filí tis endoflévia dósi
móno ekini bori na me litrósi.
Ke periméno póte tha nichtósi
mípos girísi ekini ke me sósi,
i agápi mas den échi teliósi
o chorismós bori na me skotósi.
|
