|
Στου Χαροκόπου τα στενά μια μικροπαντρεμένη
εσκότωσε τον άντρα της βρε η δαιμονισμένη
Στον ύπνο που κοιμόντανε μάνα και θυγατέρα
έβάλανε τον ανηψιό και του ‘ριξε τη μια σφαίρα
Κι η Φούλα τότε φώναξε, μάνα μου πώς σπαράζει!
Κι η μάνα της της απαντά “πνίχτε τον” και διατάζει:
“Βάλτε φωτιά και κάφτε τον και κάντε τον κομμάτια
και μπρος να τον πετάξουμε να μη μας δούνε μάτια”.
Τότε τον πήραν σέρνοντας, στη σκάφη τον πετάνε,
φωτιά του βάζουν να καεί, στέκονται τον κοιτάνε.
“Πω πω καπνός και μυρουδιά, σβήστε τον θα πιαστούμε.
Κομμάτια να τον κάνομε, έτσι θα σκεπαστούμε”.
Με μια καρδιά μαρμάρινη τον έκανε κομμάτια
με τέχνη και υπομονή ανύποπτα δεμάτια
και νύχτα τον πετάξανε στο ρέμα να τα πάρει.
Μα αυτά στην άκρη στάθηκαν, Θεού ήτανε η χάρη
για να πιαστούν οι αίτιοι πραγματικοί φονιάδες
κι όχι ο γιατρός ο φίλος του κι οι δύο φιλενάδες.
Ένας διαβάτης που περνά περίεργα κοιτάζει.
“Τι να `ναι αυτά τα δέματα;” Κακό στο νου του βάζει.
Του αστυνόμου μίλησε, στο ρέμα πάνε πάλι,
τα δέματα ανοίξανε βλέπουν κορμί, κεφάλι.
Ανατριχιάζουν κι έφριξαν σαν είδανε ανθρώπου κορμί,
κεφάλι, δέματα να είναι τέτοιου τρόπου.
Κι η αστυνομία άρχισε, οι κύριοι Κουτσουμάρης, Λεονταρίτης και λοιποί,
ο πρώτος είναι ο Άρης που έριξε όλο το φως στην εγκληματική
και τους τσακώσαν όλους τους κι είναι στη φυλακή.
Βρε μούλα δεν εσκέφτηκες δεν πόνεσε η καρδιά σου
τον άντρα σου, τα νιάτα σου, τα άμοιρα παιδιά σου
Βρε μούλα πως εβάστηξες και πως βαστάς ακόμα
εσύ να ‘σαι στη φυλακή κι άντρας σου στο χώμα
Κι εσύ κακούργα πεθερά τους πήρες στο λαιμό σου
την κόρη σου, τον ανιψιό, την δούλα, τον γαμπρό σου
Καημένε Αθανασόπουλε τι σού ‘μελε να πάθεις
από γουρσούζα {κακούργα} πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις
Σαν το `μαθε η μανούλα του κλείνουν τα γόνατά της
και πέφτει κάτω αναίσθητη μες στην αυλόπορτά της.
Ωσάν το ψάρι σπαρταρά και σαστισμένη κράζει:
“Το γιο μου εσκοτώσανε, πω πω” κι αναστενάζει.
Φωνή, αντάρα, κλάματα, δάκρυα σαν ποτάμι
εγέμισαν τα στήθη της και τρέμει σαν καλάμι.
Μάνα γλυκιά μανούλα μου πάψε τα δάκρυά σου
και πάρε τα παιδάκια μου μέσα στην αγκαλιά σου
Αυτά θα έχεις για παιδιά μένα λησμόνησέ με
θα με σταυρώση η Παναγιά μάνα συγχώρησέ με
|
Stu Charokópu ta stená mia mikropantreméni
eskótose ton ántra tis vre i demonisméni
Ston ípno pu kimóntane mána ke thigatéra
éválane ton anipsió ke tu ‘rikse ti mia sfera
Ki i Fula tóte fónakse, mána mu pós sparázi!
Ki i mána tis tis apantá “pníchte ton” ke diatázi:
“Oálte fotiá ke káfte ton ke kánte ton kommátia
ke bros na ton petáksume na mi mas dune mátia”.
Tóte ton píran sérnontas, sti skáfi ton petáne,
fotiá tu vázun na kai, stékonte ton kitáne.
“Po po kapnós ke mirudiá, svíste ton tha piastume.
Kommátia na ton kánome, étsi tha skepastume”.
Me mia kardiá marmárini ton ékane kommátia
me téchni ke ipomoní anípopta demátia
ke níchta ton petáksane sto réma na ta pári.
Ma aftá stin ákri státhikan, Theu ítane i chári
gia na piastun i etii pragmatiki foniádes
ki óchi o giatrós o fílos tu ki i dío filenádes.
Έnas diavátis pu perná períerga kitázi.
“Ti na `ne aftá ta démata;” Kakó sto nu tu vázi.
Tu astinómu mílise, sto réma páne páli,
ta démata aniksane vlépun kormí, kefáli.
Anatrichiázun ki éfriksan san idane anthrópu kormí,
kefáli, démata na ine tétiu trópu.
Ki i astinomía árchise, i kírii Kutsumáris, Leontarítis ke lipi,
o prótos ine o Άris pu érikse ólo to fos stin egklimatikí
ke tus tsakósan ólus tus ki ine sti filakí.
Ore mula den eskéftikes den pónese i kardiá su
ton ántra su, ta niáta su, ta ámira pediá su
Ore mula pos evástikses ke pos vastás akóma
esí na ‘se sti filakí ki ántras su sto chóma
Ki esí kakurga petherá tus píres sto lemó su
tin kóri su, ton anipsió, tin dula, ton gabró su
Kaiméne Athanasópule ti su ‘mele na páthis
apó gursuza {kakurga} petherá ta niáta su na chásis
San to `mathe i manula tu klinun ta gónatá tis
ke péfti káto anesthiti mes stin avlóportá tis.
Osán to psári spartará ke sastisméni krázi:
“To gio mu eskotósane, po po” ki anastenázi.
Foní, antára, klámata, dákria san potámi
egémisan ta stíthi tis ke trémi san kalámi.
Mána glikiá manula mu pápse ta dákriá su
ke páre ta pedákia mu mésa stin agkaliá su
Aftá tha échis gia pediá ména lismónisé me
tha me stavrósi i Panagiá mána sigchórisé me
|
