|
Έδεσες τα χέρια στο λαιμό μου
Έκλεισες τα μάτια σ’ ό,τι ερχόταν
Ένιωσα να σβήνει το μυαλό μου
Έπεφτε ένας κόσμος και χανόταν
Και χανόταν, και χανόταν
Καίγεται το φως, παγώνει ο χρόνος
Δεν μπορώ ούτε να θυμηθώ
Άμα φύγω θα ‘μαι πάντα μόνος
Αν γυρίσω θα χαθώ
Τ’ όνειρο ξεμάκραινε στο βάθος
Μου πες κι από κάπου αλλού θα βγαίνει
Γίνεται κι αλλιώς αν βρεις το λάθος
Κάποιος δρόμος θα μας περιμένει
Ξέρω πως με φύλαξες στη μπόρα
Ξέρεις πως οι λύπες με κυκλώνουν
Μου ‘μαθες το πώς αρχίζουν όλα
Κι εγώ σου μαθαίνω πώς τελειώνουν
Πώς τελειώνουν, πώς τελειώνουν
Καίγεται το φως, παγώνει ο χρόνος
Δεν μπορώ ούτε να θυμηθώ
Άμα φύγω θα ‘μαι πάντα μόνος
Αν γυρίσω θα χαθώ
Τ’ όνειρο ξεμάκραινε στο βάθος
Μου πες κι από κάπου αλλού θα βγαίνει
Γίνεται κι αλλιώς αν βρεις το λάθος
Κάποιος δρόμος θα μας περιμένει
|
Έdeses ta chéria sto lemó mu
Έklises ta mátia s’ ó,ti erchótan
Έniosa na svíni to mialó mu
Έpefte énas kósmos ke chanótan
Ke chanótan, ke chanótan
Kegete to fos, pagóni o chrónos
Den boró ute na thimithó
Άma fígo tha ‘me pánta mónos
An giríso tha chathó
T’ óniro ksemákrene sto váthos
Mu pes ki apó kápu allu tha vgeni
Ginete ki alliós an vris to láthos
Kápios drómos tha mas periméni
Kséro pos me fílakses sti bóra
Kséris pos i lípes me kiklónun
Mu ‘mathes to pós archízun óla
Ki egó su matheno pós teliónun
Pós teliónun, pós teliónun
Kegete to fos, pagóni o chrónos
Den boró ute na thimithó
Άma fígo tha ‘me pánta mónos
An giríso tha chathó
T’ óniro ksemákrene sto váthos
Mu pes ki apó kápu allu tha vgeni
Ginete ki alliós an vris to láthos
Kápios drómos tha mas periméni
|
