Αν με αγαπάς μη μου το λες, στα μάτια κοίτα με
μόνο εκεί το βλέπω καθαρά
μέσα στην καρδιά να ακουστούν, όσα δεν είπαμε
και φίλα με ακόμα μια φορά
Αν μπορείς τα αστέρια να ανάψεις κάν’ το μη ρωτάς
ότι με φοβίζει να κάψεις και να μ’ αγαπάς
αν μπορείς αγάπη να γίνεις κάν’ το μην αργείς
στην καρδιά μου θέλω να μείνεις μόνο εσύ μπορείς
Αν με αγαπάς όπως εγώ για σένα γίνομαι
όσα δε μπορείς να φανταστείς
όλα τα μπορώ και μες τα χέρια σου αφήνομαι
τ’ όνειρο να ζήσουμε εμείς
Αν μπορείς τα αστέρια να ανάψεις κάν’ το μη ρωτάς
ότι με φοβίζει να κάψεις και να μ’ αγαπάς
αν μπορείς αγάπη να γίνεις κάν’ το μην αργείς
στην καρδιά μου θέλω να μείνεις μόνο εσύ μπορείς
|
An me agapás mi mu to les, sta mátia kita me
móno eki to vlépo kathará
mésa stin kardiá na akustun, ósa den ipame
ke fíla me akóma mia forá
An boris ta astéria na anápsis kán’ to mi rotás
óti me fovízi na kápsis ke na m’ agapás
an boris agápi na ginis kán’ to min argis
stin kardiá mu thélo na minis móno esí boris
An me agapás ópos egó gia séna ginome
ósa de boris na fantastis
óla ta boró ke mes ta chéria su afínome
t’ óniro na zísume emis
An boris ta astéria na anápsis kán’ to mi rotás
óti me fovízi na kápsis ke na m’ agapás
an boris agápi na ginis kán’ to min argis
stin kardiá mu thélo na minis móno esí boris
|