Μ’ ένα παράπονο κρυμμένο
μείναμε μόνοι μας στη βόλτα,
σ’ έναν ορίζοντα κλεισμένο
δίχως παράθυρα και πόρτα.
Οι προδομένες μας αγάπες
κάνουν περίπατο στην κόλαση
κι εμείς εδώ με αυταπάτες,
ψάχνουμε αντικαταστάτες
στη δανεική μας όαση.
Είναι η σιωπή που μας ενώνει
κι οι μαύροι κύκλοι μας στα μάτια,
μια νύχτα που δεν ξημερώνει
και η ζωή χίλια κομμάτια.
Οι προδομένες μας αγάπες
κάνουν περίπατο στην κόλαση
κι εμείς εδώ με αυταπάτες,
ψάχνουμε αντικαταστάτες
στη δανεική μας όαση.
|
M’ éna parápono krimméno
miname móni mas sti vólta,
s’ énan orízonta klisméno
díchos paráthira ke pórta.
I prodoménes mas agápes
kánun perípato stin kólasi
ki emis edó me aftapátes,
psáchnume antikatastátes
sti danikí mas óasi.
Ine i siopí pu mas enóni
ki i mavri kíkli mas sta mátia,
mia níchta pu den ksimeróni
ke i zoí chília kommátia.
I prodoménes mas agápes
kánun perípato stin kólasi
ki emis edó me aftapátes,
psáchnume antikatastátes
sti danikí mas óasi.
|