|
Σε μια άδεια ζωή τα ερείπια που καπνίζουν
κι ούτε στάλα βροχής από σένα δε φτάνει,
μες στα βάθη της γης ξέρω ένα βοτάνι
που τη λήθη χαρίζει σ’ αυτούς που αγάπησαν.
Αν το βρεις, αν το βρεις χάρισέ το σε μένα.
Όλα αυτά που αγαπώ είναι για πάντα χαμένα.
Όλα αυτά που αγαπώ είναι για πάντα χαμένα.
Αν το βρεις, αν το βρεις χάρισέ το σε μένα.
Είναι ο πόνος βαθύς κι η αγάπη δε φτάνει.
Είναι ένας ύπνος βαρύς αγκαλιά με έναν ξένο,
από πού ήρθες εσύ σαν παιδί γερασμένο
να με κρύψεις μακριά απ’ τη ζωή μου που χάνει.
Αν το βρεις, αν το βρεις χάρισέ το σε μένα.
Όλα αυτά που αγαπώ είναι για πάντα χαμένα.
Όλα αυτά που αγαπώ είναι για πάντα χαμένα.
Αν το βρεις, αν το βρεις χάρισέ το σε μένα.
Από πού ήρθες εσύ, τι κοιτάς το φεγγάρι
όσα είναι μακριά μόνο αυτά μας ορίζουν,
πορφυρά ξωτικά που γλυκά μας κοιμίζουν
σε μια αγκάλη ζεστή που νεκρούς θα μας πάρει.
Αν το βρεις, αν το βρεις χάρισέ το σε μένα.
Όλα αυτά που αγαπώ είναι για πάντα χαμένα.
Όλα αυτά που αγαπώ είναι για πάντα χαμένα.
Αν το βρεις, αν το βρεις χάρισέ το σε μένα…
|
Se mia ádia zoí ta eripia pu kapnízun
ki ute stála vrochís apó séna de ftáni,
mes sta váthi tis gis kséro éna votáni
pu ti líthi charízi s’ aftus pu agápisan.
An to vris, an to vris chárisé to se ména.
Όla aftá pu agapó ine gia pánta chaména.
Όla aftá pu agapó ine gia pánta chaména.
An to vris, an to vris chárisé to se ména.
Ine o pónos vathís ki i agápi de ftáni.
Ine énas ípnos varís agkaliá me énan kséno,
apó pu írthes esí san pedí gerasméno
na me krípsis makriá ap’ ti zoí mu pu cháni.
An to vris, an to vris chárisé to se ména.
Όla aftá pu agapó ine gia pánta chaména.
Όla aftá pu agapó ine gia pánta chaména.
An to vris, an to vris chárisé to se ména.
Apó pu írthes esí, ti kitás to fengári
ósa ine makriá móno aftá mas orízun,
porfirá ksotiká pu gliká mas kimízun
se mia agkáli zestí pu nekrus tha mas pári.
An to vris, an to vris chárisé to se ména.
Όla aftá pu agapó ine gia pánta chaména.
Όla aftá pu agapó ine gia pánta chaména.
An to vris, an to vris chárisé to se ména…
|
