Δεν υπάρχει τρόπος μαγικός,
βήμα- βήμα έρχεσαι στο φως,
πίστη και αισιόδοξη ματιά,
αναπνέεις με τ’ αληθινά.
Πριν 10 χρόνια σε είχα δει σε μια γραμμή λεωφορίου,
ήσουν χώμα και τα μάτια σου δεν κοίταζαν ψηλά.
Μου `χες πει πως δε θ’ αντέξεις, θα την πάθεις απ’ την πρέζα,
ότι θα σε βρούνε τέζα στα στενά.
Όμως στέκεσαι ακόμα μια δεκαετία
και δουλεύεις και τα έκοψες κι αυτά.
Κάτι απλά σε προστατεύει πριν το σκάλωμα σε σύρει
και αναπνέεις πάλι με τ’ αληθινά.
|
Den ipárchi trópos magikós,
víma- víma érchese sto fos,
písti ke esiódoksi matiá,
anapnéis me t’ alithiná.
Prin 10 chrónia se icha di se mia grammí leoforíu,
ísun chóma ke ta mátia su den kitazan psilá.
Mu `ches pi pos de th’ antéksis, tha tin páthis ap’ tin préza,
óti tha se vrune téza sta stená.
Όmos stékese akóma mia dekaetía
ke dulevis ke ta ékopses ki aftá.
Káti aplá se prostatevi prin to skáloma se síri
ke anapnéis páli me t’ alithiná.
|