Ανοιχτά παίζει η σαρδέλα,
έλα καπετάνιο, έλα, να καλάρουμε,
μια και είμαστε μπατίρια, να ρεφάρουμε,
έλα καπετάνιο, έλα, να καλάρουμε.
Μπρος παιδιά μες στο καΐκι,
ο μικρός να δέσει κάβο, έξω στη στεριά,
η ψαριά είναι μεγάλη, κάργα τα κουπιά,
έλα καπετάνιο, έλα, να ρεφάρουμε.
Φίσκα είν’ ο σάκος μέσα,
έλα καπετάνιο, δέσ’ τα, να σαλπάρουμε,
πάμε τώρα στον Περαία, να φουντάρουμε,
έλα καπετάνιο, έλα και ρεφάρουμε.
Πάμε τώρα στον Περαία, να φουντάρουμε,
έλα καπετάνιο, έλα και ρεφάρουμε.
|
Anichtá pezi i sardéla,
éla kapetánio, éla, na kalárume,
mia ke imaste batíria, na refárume,
éla kapetánio, éla, na kalárume.
Bros pediá mes sto kaΐki,
o mikrós na dési kávo, ékso sti steriá,
i psariá ine megáli, kárga ta kupiá,
éla kapetánio, éla, na refárume.
Físka in’ o sákos mésa,
éla kapetánio, dés’ ta, na salpárume,
páme tóra ston Perea, na funtárume,
éla kapetánio, éla ke refárume.
Páme tóra ston Perea, na funtárume,
éla kapetánio, éla ke refárume.
|