Γκρίζα πρόσωπα και γένια
κάποια μακρινή συγγένεια
ίσως να ‘ναι αδέρφια μου.
Γκρίζα χείλη γκρίζα χνώτα
το τραγούδι τους μια νότα.
Χάι κάι χάι κάι
είμαστε παιδιά του Κάιν.
Χάι κάι χάι κου
πάμε πέρα στο βακού.
Μια πλατιά περισπωμένη
στον ορίζοντα γραμμένη.
Σύνορο κι ελπίδα τους,
γκρίζα φρύδια γκρίζα μάτια
το τραγούδι τους κομμάτια.
Χάι κάι χάι κάι
είμαστε παιδιά του Κάιν.
Χάι κάι χάι κου
πού να πέφτει το βακού.
Με τα χέρια τους σφιγμένα
μοιάζουν με πουλιά σφαγμένα.
Με λουλούδια χάρτινα,
πάνω σκάλα κάτω σκάλα
το τραγούδι τους μια στάλα.
Χάι κάι χάι κάι
είμαστε παιδιά του Κάιν.
Χάι κάι χάι κου
δεν υπάρχει το βακού.
|
Gkríza prósopa ke génia
kápia makriní singénia
ísos na ‘ne adérfia mu.
Gkríza chili gkríza chnóta
to tragudi tus mia nóta.
Chái kái chái kái
imaste pediá tu Káin.
Chái kái chái ku
páme péra sto vaku.
Mia platiá perispoméni
ston orízonta gramméni.
Sínoro ki elpída tus,
gkríza frídia gkríza mátia
to tragudi tus kommátia.
Chái kái chái kái
imaste pediá tu Káin.
Chái kái chái ku
pu na péfti to vaku.
Me ta chéria tus sfigména
miázun me puliá sfagména.
Me luludia chártina,
páno skála káto skála
to tragudi tus mia stála.
Chái kái chái kái
imaste pediá tu Káin.
Chái kái chái ku
den ipárchi to vaku.
|