|
Δεν το `λπιζα Αντώνη
δειλός για να πιαστείς
σε δέκα πολισμάνοι
για να παραδοθείς.
Δεν ήταν ένας μόνο
δεν ήταν ούτε δυο,
μόν’ ήταν δεκαπέντε
που πιάσαν το στενό.
Κρίμα σε σε Αντώνη
κρίμα στο μπόι σου
που έκαμες ρεζίλι
όλο το σόι σου.
Ρε Γιάννη άιντε στρίβε
ρε άμε στο καλό,
γιατί αν σε γραπώσω
σου παίρνω το λαιμό.
Αντώνη τ’ άρματά σου
δεν παίρνουνε φωτιά
μου κάνουν για λαμπάδες
για την Αγιά Σοφιά.
Ρε Γιάννη τ’ άρματά μου
είναι απ’ τα καλά,
ξέρω και τα τραβάω
βαράω στα γερά.
Ρε Αντώνη, δε μας παρατάς με τις μανήτες σου;
Πάψε ρε σαχλαμάρα, αφού με ξέρεις ποιος είμαι.
Δηλαδή τι θέλεις, να σε σηκώσω δυο μέτρα απάνω από τη γη;
Αφού `μαι τ’ Αντωνάκη που λένε.
Κι εγώ `μαι Γιάννης για να ξεύρεις.
“Για βάστα ρ’ Αντώνη, τράβηξε ρε σαχλαμάρα Γιάννη.
Βρε Γιάννη και Αντώνη
να μη μαλώνετε, αφού
είστε ντερβισάκια
και μαστουρώνετε.
Να δώσετε τα χέρια
και ν’ αγαπήσετε
και βάλτε το σαντούρι
για να γλεντήσετε.
Τα καλά τα παλληκάρια συναμετάξυ τους δεν παρεξηγούνται.
Άντε εβίβα! ”
Βίβα!
Βρε Γιάννη και Αντώνη
να μη μαλώνετε, αφού
είστε ντερβισάκια
και μαστουρώνετε.
Να δώσετε τα χέρια
και ν’ αγαπήσετε
και βάλτε το σαντούρι
για να μεθύσετε.
“Άντε εβίβα παιδιά!”
Εβίβα!
Εβίβα!
|
Den to `lpiza Antóni
dilós gia na piastis
se déka polismáni
gia na paradothis.
Den ítan énas móno
den ítan ute dio,
món’ ítan dekapénte
pu piásan to stenó.
Kríma se se Antóni
kríma sto bói su
pu ékames rezíli
ólo to sói su.
Re Giánni áinte stríve
re áme sto kaló,
giatí an se grapóso
su perno to lemó.
Antóni t’ ármatá su
den pernune fotiá
mu kánun gia labádes
gia tin Agiá Sofiá.
Re Giánni t’ ármatá mu
ine ap’ ta kalá,
kséro ke ta traváo
varáo sta gerá.
Re Antóni, de mas paratás me tis manítes su;
Pápse re sachlamára, afu me kséris pios ime.
Diladí ti thélis, na se sikóso dio métra apáno apó ti gi;
Afu `me t’ Antonáki pu léne.
Ki egó `me Giánnis gia na ksevris.
“Gia vásta r’ Antóni, trávikse re sachlamára Giánni.
Ore Giánni ke Antóni
na mi malónete, afu
iste ntervisákia
ke masturónete.
Na dósete ta chéria
ke n’ agapísete
ke válte to santuri
gia na glentísete.
Ta kalá ta pallikária sinametáksi tus den pareksigunte.
Άnte evíva! ”
Iva!
Ore Giánni ke Antóni
na mi malónete, afu
iste ntervisákia
ke masturónete.
Na dósete ta chéria
ke n’ agapísete
ke válte to santuri
gia na methísete.
“Άnte evíva pediá!”
Evíva!
Evíva!
|
