Σα τσι χαχάλες του καβρού
που πάνε ομπρός και οπίσω
Έτσι επήγανες και εσύ
ως που να σ’ αγαπήσω
Και με το ‘πε και γέλασε
και με το ‘πε και στάσου
Επήρες μου τόνε το νου
και θελημάτεψά σου
Άλλα έλεγες άλλα έκανες
αλλά ‘πες κι άλλα κάνεις
Άλλα λογιάζεις κι άλλα λες
κι άλλα στο νου σου βάνεις
Αγάπου να σ’ έχω καλά
Μα ελιγοχάρηκά σε
Ανάθεμάτσι που ‘σανε
Αιτία κι έχασά σε
Όρτσα διαλέ την πίστη σου
κι όπου το βγάλει η βράση
ή που θα σάσει μια δουλειά
ή που θα σου χαλάσει
|
Sa tsi chacháles tu kavru
pu páne obrós ke opíso
Έtsi epíganes ke esí
os pu na s’ agapíso
Ke me to ‘pe ke gélase
ke me to ‘pe ke stásu
Epíres mu tóne to nu
ke thelimátepsá su
Άlla éleges álla ékanes
allá ‘pes ki álla kánis
Άlla logiázis ki álla les
ki álla sto nu su vánis
Agápu na s’ écho kalá
Ma eligocháriká se
Anáthemátsi pu ‘sane
Etía ki échasá se
Όrtsa dialé tin písti su
ki ópu to vgáli i vrási
í pu tha sási mia duliá
í pu tha su chalási
|