Μες στα δικά σου λόγια
μες στα δικά σου μάτια
έσβησα τα σημάδια από τα παλιά
Κι ένιωσα στη ζωή μου
όλα να ξαναρχίζουν
και χρώμα να γεμίζουν τώρα πια
Ήρθες στη ζωή μου σαν ουράνιο τόξο
γκρίζα σύννεφα για να διώξω
τίποτα άλλο δε σου ζητάω
να ζω κοντά σου να σ’ αγαπάω
Δε θέλω να θυμάμαι
στιγμές που με πονάνε
νιώθω την ώρα που ήρθες
να ‘χω γεννηθεί
Είσαι το όνειρό μου
το άλλο το μισό μου
κι ο λόγος που υπάρχω στη ζωή
Ήρθες στη ζωή μου σαν ουράνιο τόξο
γκρίζα σύννεφα για να διώξω
τίποτα άλλο δε σου ζητάω
να ζω κοντά σου να σ’ αγαπάω
|
Mes sta diká su lógia
mes sta diká su mátia
ésvisa ta simádia apó ta paliá
Ki éniosa sti zoí mu
óla na ksanarchízun
ke chróma na gemízun tóra pia
Ήrthes sti zoí mu san uránio tókso
gkríza sínnefa gia na diókso
típota állo de su zitáo
na zo kontá su na s’ agapáo
De thélo na thimáme
stigmés pu me ponáne
niótho tin óra pu írthes
na ‘cho gennithi
Ise to óniró mu
to állo to misó mu
ki o lógos pu ipárcho sti zoí
Ήrthes sti zoí mu san uránio tókso
gkríza sínnefa gia na diókso
típota állo de su zitáo
na zo kontá su na s’ agapáo
|