Μες στο γκρίζο του χειμώνα τα παράθυρα κλειστά
δύο σκέψεις κι ένα σώμα ξεχασμένα από παλιά.
Προσπαθώ να κρύψω κάτι να στεγνώσω κάθε δάκρυ
να ενώσω δυο κομμάτια κι όμως δεν μπορώ.
Σαν καρφί που τρυπάει, η αγάπη πονάει
κι η νύχτα με σκοτώνει,
σαν καρφί που τρυπάει, η μέρα περνάει
μα πια δε ξημερώνει.
Σαν καρφί που τρυπάει με τυραννάει
τα όνειρα γκρεμίζει,
σαν καρφί που τρυπάει η αγάπη πονάει
κι εσένα μου θυμίζει.
Ηλιόλουστες οι μέρες σε κρατούσα αγκαλιά
ήμουν χάδι στο λαιμό σου όμως τώρα παγωνιά.
Προσπαθώ να κρύψω κάτι να στεγνώσω κάθε δάκρυ
να ενώσω δυο κομμάτια κι όμως δεν μπορώ.
Σαν καρφί που τρυπάει, η αγάπη πονάει
κι η νύχτα με σκοτώνει,
σαν καρφί που τρυπάει, η μέρα περνάει
μα πια δε ξημερώνει.
Σαν καρφί που τρυπάει με τυραννάει
τα όνειρα γκρεμίζει,
σαν καρφί που τρυπάει η αγάπη πονάει
κι εσένα μου θυμίζει.
|
Mes sto gkrízo tu chimóna ta paráthira klistá
dío sképsis ki éna sóma ksechasména apó paliá.
Prospathó na krípso káti na stegnóso káthe dákri
na enóso dio kommátia ki ómos den boró.
San karfí pu tripái, i agápi ponái
ki i níchta me skotóni,
san karfí pu tripái, i méra pernái
ma pia de ksimeróni.
San karfí pu tripái me tirannái
ta ónira gkremízi,
san karfí pu tripái i agápi ponái
ki eséna mu thimízi.
Iliólustes i méres se kratusa agkaliá
ímun chádi sto lemó su ómos tóra pagoniá.
Prospathó na krípso káti na stegnóso káthe dákri
na enóso dio kommátia ki ómos den boró.
San karfí pu tripái, i agápi ponái
ki i níchta me skotóni,
san karfí pu tripái, i méra pernái
ma pia de ksimeróni.
San karfí pu tripái me tirannái
ta ónira gkremízi,
san karfí pu tripái i agápi ponái
ki eséna mu thimízi.
|