Σκούρα τα πράματα
κι αλίμονο σε μένα
που είμαι φύση ερωτική
Τόσα πειράματα
εγχώρια και ξένα
κι ούτε μια σχέση εκρηκτική
Και τη νύχτα στο κρεβάτι
δεν μπορώ να κλείσω μάτι
κομμάτι, δύσκολη η ζωή
Κι είμαι για κλάματα
που βάζω την ενάτη
να πάρω λίγη αναπνοή
Σκούρα τα πράματα
βαριά συννεφιασμένα
ο κόσμος σ’ επιφυλακή
Μόνο κοιτάγματα
και τα σκυλιά δεμένα
κι απ’ την αγάπη νηστικοί
Σκούρα τα πράματα
μου το ‘λεγε κι η Μαίρη
που ξέρει κόλπα μαγικά
Θα ‘χουμε δράματα
κι αυτό το καλοκαίρι
με ράδια κι αντηλιακά
|
Skura ta prámata
ki alímono se ména
pu ime físi erotikí
Tósa pirámata
egchória ke kséna
ki ute mia schési ekriktikí
Ke ti níchta sto kreváti
den boró na kliso máti
kommáti, dískoli i zoí
Ki ime gia klámata
pu vázo tin enáti
na páro lígi anapnoí
Skura ta prámata
variá sinnefiasména
o kósmos s’ epifilakí
Móno kitágmata
ke ta skiliá deména
ki ap’ tin agápi nistiki
Skura ta prámata
mu to ‘lege ki i Meri
pu kséri kólpa magiká
Tha ‘chume drámata
ki aftó to kalokeri
me rádia ki antiliaká
|