Σε είδα να χλωμιάζεις
Να χάνεσαι σκυφτός
Στην πρώτη αστραπή το μέλλον είδα
Στης μοίρας τον καθρέφτη
Να πέφτει μαύρο φως
Να καίγεται η στιγμή και η σελίδα
Κι εσύ σε μια ρωγμή
Σαν τρωκτικό να τριγυρνάς
Να λες πως μ’ αγαπάς, πως με πονάς
Γιατί σιωπάς
Στα δύσκολα σε θέλω
Ν’ ανοίξεις αγκαλιά
Εκεί μετράνε λόγια και αγάπες
Στα δύσκολα σε θέλω
Να λες τα τρυφερά
Δε θέλω πλατινένιες αυταπάτες
Στην κόψη του χρόνου
Η αλήθεια μας γυμνή
Να καίει χτεσινές φωτογραφίες
Το ρήγμα με τρομάζει
Αλλάζει η σκηνή
Καινούργια φονικά και απουσίες
Κι εσύ σε μια ρωγμή
Σαν τρωκτικό να τριγυρνάς
Να λες πως μ’ αγαπάς, πως με πονάς
Γιατί σιωπάς
|
Se ida na chlomiázis
Na chánese skiftós
Stin próti astrapí to méllon ida
Stis miras ton kathréfti
Na péfti mavro fos
Na kegete i stigmí ke i selída
Ki esí se mia rogmí
San troktikó na trigirnás
Na les pos m’ agapás, pos me ponás
Giatí siopás
Sta dískola se thélo
N’ aniksis agkaliá
Eki metráne lógia ke agápes
Sta dískola se thélo
Na les ta triferá
De thélo platinénies aftapátes
Stin kópsi tu chrónu
I alíthia mas gimní
Na kei chtesinés fotografíes
To rígma me tromázi
Allázi i skiní
Kenurgia foniká ke apusíes
Ki esí se mia rogmí
San troktikó na trigirnás
Na les pos m’ agapás, pos me ponás
Giatí siopás
|