|
Έχω μονάχα μια λαχτάρα στην καρδιά
και ζω μονάχα με μια μυστική ελπίδα
δεν ησυχάζω και μεθώ κάθε βραδιά
για μια κουκλίτσα που είδα μες στη Φρεαττύδα.
Γιατί αγάπησα χωρίς να το σκεφτώ
και τώρα μπλέχτηκα βαθιά μέσα στα δίχτυα
και μ’ έχει κάνει να το ρίχνω στο πιοτό
και τον καημό μου τον περνώ μες τα ξενύχτια.
Πειραϊκή Πασαλιμάνι τριγυρνώ
και κάθε μέρα απ’ το σπίτι της περνάω
στη Φρεαττύδα κάθε βράδυ ξενυχτώ
γιατί για κείνη στην καρδιά βαθιά πονάω.
Και στην Καστέλα έχει έμορφες πολλές
που σε μαγεύουνε σαν σε κρυφοκοιτάνε
μα η Φρεαττύδα έχει κούκλες πεταχτές
που σε παιδεύουνε χωρίς να σ’ αγαπάνε.
|
Έcho monácha mia lachtára stin kardiá
ke zo monácha me mia mistikí elpída
den isicházo ke methó káthe vradiá
gia mia kuklítsa pu ida mes sti Freattída.
Giatí agápisa chorís na to skeftó
ke tóra bléchtika vathiá mésa sta díchtia
ke m’ échi káni na to ríchno sto piotó
ke ton kaimó mu ton pernó mes ta kseníchtia.
Piraikí Pasalimáni trigirnó
ke káthe méra ap’ to spíti tis pernáo
sti Freattída káthe vrádi ksenichtó
giatí gia kini stin kardiá vathiá ponáo.
Ke stin Kastéla échi émorfes pollés
pu se magevune san se krifokitáne
ma i Freattída échi kukles petachtés
pu se pedevune chorís na s’ agapáne.
|
