Στο ταχυδρομείο πάει
κάθε μέρα και ρωτάει
μια μάνα θλιμμένη βαριά πικραμένη
γιατί γράμμα δε λαβαίνει
Ταχυδρόμε του λέει με κλάμα
μήπως έλαβα σήμερα γράμμα
από το καλό μου παιδί
που ‘ναι μακριά σ’ άλλη γη
δεν αντέχω άλλο το μαύρο μου δράμα
Στο ταχυδρομείο πάει
κάθε μέρα και ρωτάει
μια μάνα θλιμμένη βαριά πικραμένη
γιατί γράμμα δε λαβαίνει
Ταχυδρόμε του λέει με πόνο
το παιδάκι αυτό έχω μόνο
είμαι στη ζωή μοναχή
για το λόγο αυτό η φτωχή
στο ταχυδρομείο χαράζω νυχτώνω
Στο ταχυδρομείο πάει
κάθε μέρα και ρωτάει
μια μάνα θλιμμένη βαριά πικραμένη
γιατί γράμμα δε λαβαίνει
|
Sto tachidromio pái
káthe méra ke rotái
mia mána thlimméni variá pikraméni
giatí grámma de laveni
Tachidróme tu léi me kláma
mípos élava símera grámma
apó to kaló mu pedí
pu ‘ne makriá s’ álli gi
den antécho állo to mavro mu dráma
Sto tachidromio pái
káthe méra ke rotái
mia mána thlimméni variá pikraméni
giatí grámma de laveni
Tachidróme tu léi me póno
to pedáki aftó écho móno
ime sti zoí monachí
gia to lógo aftó i ftochí
sto tachidromio charázo nichtóno
Sto tachidromio pái
káthe méra ke rotái
mia mána thlimméni variá pikraméni
giatí grámma de laveni
|