Τελειώνουν τα σχολεία
Με πήρανε στρατό
Με ‘πηξαν στο καψόνι
Για να προσαρμοστώ
Από την Κω στον Έβρο
Με όπλα και στολή
Να τρέχω σαν το Βέγγο
Και το κεφάλι μου γουλί
Παρά την αφθονία
Την ηλεκτρονική
Η επικοινωνία
Μ’ αυτούς έχει κοπεί
Όλα τα βλέπω σκούρα
Μου λείπει η συντροφιά
Και σαν ανεμοδούρα
Στριφογυρίζω στη σκοπιά
Το δόλιο το μυαλό μου
Μια σκέψη τριγυρνά
Σαν νύχτα το πλακώνει
Και το διαπερνά
Πάρ’ το αεροπλάνο κι έλα
Μ’ ένα κουτί γλυκά
Πριν κάνω καμιά τρέλα
Και είναι αργά για όλα πια
|
Teliónun ta scholia
Me pírane strató
Me ‘piksan sto kapsóni
Gia na prosarmostó
Apó tin Ko ston Έvro
Me ópla ke stolí
Na trécho san to Oéngo
Ke to kefáli mu gulí
Pará tin afthonía
Tin ilektronikí
I epikinonía
M’ aftus échi kopi
Όla ta vlépo skura
Mu lipi i sintrofiá
Ke san anemodura
Strifogirízo sti skopiá
To dólio to mialó mu
Mia sképsi trigirná
San níchta to plakóni
Ke to diaperná
Pár’ to aeropláno ki éla
M’ éna kutí gliká
Prin káno kamiá tréla
Ke ine argá gia óla pia
|