Έμορφη Αθηναίισσα,
γλυκιά, μικρή, ξανθή μου,
με τα γαλάζια μάτια σου,
μου πήρες την ψυχή μου.
Έλα να σμίξουμε τα δυο,
τα πάθη μας να πούμε,
στην πονεμένη μας καρδιά,
το φάρμακο να βρούμε.
Κούκλα, σκερτσόζα μου γλυκιά,
έλα στην αγκαλιά μου
και τα τρελά σου τα φιλιά,
θα `ν’ η παρηγοριά μου.
Μέσα στα χάδια μου θα ζεις,
γλυκιά μου Αθηναία,
μονάχα η καρδούλα σου,
να μείνει πια με μένα.
|
Έmorfi Athinissa,
glikiá, mikrí, ksanthí mu,
me ta galázia mátia su,
mu píres tin psichí mu.
Έla na smíksume ta dio,
ta páthi mas na pume,
stin poneméni mas kardiá,
to fármako na vrume.
Kukla, skertsóza mu glikiá,
éla stin agkaliá mu
ke ta trelá su ta filiá,
tha `n’ i parigoriá mu.
Mésa sta chádia mu tha zis,
glikiá mu Athinea,
monácha i kardula su,
na mini pia me ména.
|