Στης αγάπης το χορό έχασες τα βήματα
σαν καράβι σε καιρό και που να σε βρω;
Από μένα ξαφνικά έκοψες τα νήματα
και ‘χω πέσει σε κενό απ’ τον ουρανό.
Τα ‘χεις κάνει θάλασσα, τα ‘χεις κάνει θάλασσα,
την ζωή μου χάλασα κι άλλο τι να πω;
Την ζωή μου χάλασα, τα ‘χεις κάνει θάλασσα,
την ζωή μου χάλασα κι όμως σ’ αγαπώ.
Σκύψε μέσα σου και δες τα πολλά σου κρίματα
όλα ήταν μόλις χθες, όμως τι τα θες;
Από το λιμάνι διάλεξες τα κύματα
βγες από την τρέλα σου κλείσε τις πληγές.
Τα ‘χεις κάνει θάλασσα, τα ‘χεις κάνει θάλασσα,
την ζωή μου χάλασα κι άλλο τι να πω;
Την ζωή μου χάλασα, τα ‘χεις κάνει θάλασσα,
την ζωή μου χάλασα κι όμως σ’ αγαπώ.
|
Stis agápis to choró échases ta vímata
san karávi se keró ke pu na se vro;
Apó ména ksafniká ékopses ta nímata
ke ‘cho pési se kenó ap’ ton uranó.
Ta ‘chis káni thálassa, ta ‘chis káni thálassa,
tin zoí mu chálasa ki állo ti na po;
Tin zoí mu chálasa, ta ‘chis káni thálassa,
tin zoí mu chálasa ki ómos s’ agapó.
Skípse mésa su ke des ta pollá su krímata
óla ítan mólis chthes, ómos ti ta thes;
Apó to limáni diálekses ta kímata
vges apó tin tréla su klise tis pligés.
Ta ‘chis káni thálassa, ta ‘chis káni thálassa,
tin zoí mu chálasa ki állo ti na po;
Tin zoí mu chálasa, ta ‘chis káni thálassa,
tin zoí mu chálasa ki ómos s’ agapó.
|