Σκόρπια φιλιά, όλη η ζωή μου,
που τα παίρνει ο βοριάς,
στάζει αίμα, ακόμα, η πληγή μου
που σε πήρε ο φονιάς,
όνειρα αγαπημένα,
μες στον έρωτα βαμμένα,
που χαθήκανε με μιας.
Ας ερχόσουνα για λίγο,
ας ερχόσουν μια στιγμή,
απ’ τη μοναξιά να φύγω,
τη ζωή μου σου χαρίζω,
ας ερχόσουνα για λίγο,
ας ερχόσουν μια στιγμή.
Έρημο ‘ξωκκλήσι, η καρδιά μου,
χωρίς εικόνα και σταυρό,
θάνατος, κι απόψε, η βραδιά μου
από σένα που δεν ζω,
όλα ήσουνα για μένα
και ζωή χωρίς εσένα
δεν αντέχω, δε βαστώ.
Ας ερχόσουνα για λίγο,
ας ερχόσουν μια στιγμή,
απ’ τη μοναξιά να φύγω,
τη ζωή μου σου χαρίζω,
ας ερχόσουνα για λίγο,
ας ερχόσουν μια στιγμή.
|
Skórpia filiá, óli i zoí mu,
pu ta perni o voriás,
stázi ema, akóma, i pligí mu
pu se píre o foniás,
ónira agapiména,
mes ston érota vamména,
pu chathíkane me mias.
As erchósuna gia lígo,
as erchósun mia stigmí,
ap’ ti monaksiá na fígo,
ti zoí mu su charízo,
as erchósuna gia lígo,
as erchósun mia stigmí.
Έrimo ‘ksokklísi, i kardiá mu,
chorís ikóna ke stavró,
thánatos, ki apópse, i vradiá mu
apó séna pu den zo,
óla ísuna gia ména
ke zoí chorís eséna
den antécho, de vastó.
As erchósuna gia lígo,
as erchósun mia stigmí,
ap’ ti monaksiá na fígo,
ti zoí mu su charízo,
as erchósuna gia lígo,
as erchósun mia stigmí.
|