Της νύχτας τα παιδιά | Tis níchtas ta pediá

Της νύχτας τα παιδιά
του έρωτα το θαύμα,
της νύχτας τα παιδιά,
κρατάνε τα κλειδιά.

Ξενυχτούν, τραγουδούν,
αγαπούν σαν κι εμένα,
βάζουν στο αίμα φωτιά
σαν κι εσένα.

Κόκκινα όνειρα βάφουν τις νύχτες
στα πεζοδρόμια θεοί κι αλήτες.

Της νύχτας τα παιδιά,
θητεία στα σκοτάδια,
της νύχτας τα παιδιά
στου κόσμου τη σκοπιά.

Ξενυχτούν, τραγουδούν,
αγαπούν σαν κι εμένα,
βάζουν στο αίμα φωτιά
σαν κι εσένα.

Κόκκινα όνειρα βάφουν τις νύχτες
στα πεζοδρόμια θεοί κι αλήτες.

Tis níchtas ta pediá
tu érota to thafma,
tis níchtas ta pediá,
kratáne ta klidiá.

Ksenichtun, tragudun,
agapun san ki eména,
vázun sto ema fotiá
san ki eséna.

Kókkina ónira váfun tis níchtes
sta pezodrómia thei ki alítes.

Tis níchtas ta pediá,
thitia sta skotádia,
tis níchtas ta pediá
stu kósmu ti skopiá.

Ksenichtun, tragudun,
agapun san ki eména,
vázun sto ema fotiá
san ki eséna.

Kókkina ónira váfun tis níchtes
sta pezodrómia thei ki alítes.