Η ώρα περνάει
και κάποιος μετράει
κάτι ξοπίσω του…που τον κυνηγά
την ώρα πού πάει
Η ώρα περνάει
κι εκείνος κοιτάει
κάτι που γύρισε…πετάει χαμηλά
η νύχτα πού πάει
Κι η νύχτα ρωτάει
τι θέλει, πού πάει
κάτι τον τύλιξε…γυρνάει ξαφνικά
αλήθεια πού πάει;
Λίγο πιο ‘κει σταματάει
σε μια βιτρίνα και την ρωτάει
για την ώρα που φεύγει και πάει
φεύγει μαζί του και τον κυνηγάει
Κι άρχισε πάλι να φεύγει
και να κοιτάει και να ρωτάει.
Η ώρα περνάει
και κάποιος χτυπάει
κάποιος του μίλησε…κι είν’ όλα κλειστά
την ώρα που πάει.
Η ώρα περνάει
κι εκείνος ζητάει
κάτι να πίνεται…χτυπάει νευρικά
και ξαναχτυπάει.
Κι η νύχτα ρωτάει
τι θέλει, πού πάει
κάποιος του άνοιξε…γυρνάει ξαφνικά
και μέσα περνάει.
Ένα ποτήρι ζητάει
και το γεμίζει μέχρι ψηλά
το ρολόι του μέσα πετάει
και κατεβάζει μια ρουφηξιά…
Στο ποτήρι του μέσα κοιτάει
και κατεβάζει μια ρουφηξιά…
|
I óra pernái
ke kápios metrái
káti ksopíso tu…pu ton kinigá
tin óra pu pái
I óra pernái
ki ekinos kitái
káti pu girise…petái chamilá
i níchta pu pái
Ki i níchta rotái
ti théli, pu pái
káti ton tílikse…girnái ksafniká
alíthia pu pái;
Lígo pio ‘ki stamatái
se mia vitrína ke tin rotái
gia tin óra pu fevgi ke pái
fevgi mazí tu ke ton kinigái
Ki árchise páli na fevgi
ke na kitái ke na rotái.
I óra pernái
ke kápios chtipái
kápios tu mílise…ki in’ óla klistá
tin óra pu pái.
I óra pernái
ki ekinos zitái
káti na pínete…chtipái nevriká
ke ksanachtipái.
Ki i níchta rotái
ti théli, pu pái
kápios tu ánikse…girnái ksafniká
ke mésa pernái.
Έna potíri zitái
ke to gemízi méchri psilá
to rolói tu mésa petái
ke katevázi mia rufiksiá…
Sto potíri tu mésa kitái
ke katevázi mia rufiksiá…
|