Όταν θα μεγαλώσεις κοριτσάκι μου
θα πάρεις ένα δρόμο, δρόμο δύσκολο,
μακρύ πολύ να ξέρεις, δρόμο αλαργινό.
Τον κόσμο θα γνωρίσεις, αχ να σε χαρώ.
Να και το σανδαλάκι για το γυρισμό.
Μήλο μου μυρωμένο μήλο μου μικρό.
Κι ο δρόμος θα σε φέρει, κοριτσάκι μου
ψηλά στις αμαζόνες και στον Καύκασο.
Στην έρημο να ψάξεις και στην άβυσσο,
την άμμο να τρυπήσεις και να βρεις νερό.
Να και το σανδαλάκι για το γυρισμό,
Μήλο μου μυρωμένο, μήλο μου μικρό.
Κι απ’ το νερό της άμμου μες στο φως θα βγει,
το δέντρο αυτό του ονείρου να λευτερωθεί.
Να και το σανδαλάκι για το γυρισμό,
Μήλο μου μυρωμένο, μήλο μου μικρό.
|
Όtan tha megalósis koritsáki mu
tha páris éna drómo, drómo dískolo,
makrí polí na kséris, drómo alarginó.
Ton kósmo tha gnorísis, ach na se charó.
Na ke to sandaláki gia to girismó.
Mílo mu miroméno mílo mu mikró.
Ki o drómos tha se féri, koritsáki mu
psilá stis amazónes ke ston Kafkaso.
Stin érimo na psáksis ke stin ávisso,
tin ámmo na tripísis ke na vris neró.
Na ke to sandaláki gia to girismó,
Mílo mu miroméno, mílo mu mikró.
Ki ap’ to neró tis ámmu mes sto fos tha vgi,
to déntro aftó tu oniru na lefterothi.
Na ke to sandaláki gia to girismó,
Mílo mu miroméno, mílo mu mikró.
|