Τη βαλίτσα σου στο χέρι κρατάς
κι όλο φεύγεις, δεν το συζητάς,
πρώτα να ζήσεις εσύ, μωρό μου
και ξέχνα όλους εμάς,
στον καθρέφτη σου κοιτάζεσαι,
παίρνεις πόζες κι ετοιμάζεσαι
για τα μεγάλα σου πλάνα, μωρό μου
κι όλα τα θες βολικά.
Τρέχεις πολύ και βιάζεσαι
κι εγώ ο τρελός σε παρακολουθώ,
χωρίς εμένα χάνεσαι
το ραντεβού μας στον άλλο σταθμό.
Μια βαλίτσα κι ένα σάκο στον ώμο
κι εγώ πίσω σαν τον αστυνόμο,
ηθοποιός σε μια ταινία τρόμου
σε πονηρό σινεμά,
κάποιο βράδυ μες στη ζάλη σου
θα χτυπήσεις το κεφάλι σου,
δε θα μπορέσεις να το σταματήσεις
δεν έχεις φρένα γερά.
Τρέχεις πολύ και βιάζεσαι
κι εγώ ο τρελός σε παρακολουθώ,
χωρίς εμένα χάνεσαι
το ραντεβού μας στον άλλο σταθμό.
|
Ti valítsa su sto chéri kratás
ki ólo fevgis, den to sizitás,
próta na zísis esí, moró mu
ke kséchna ólus emás,
ston kathréfti su kitázese,
pernis pózes ki etimázese
gia ta megála su plána, moró mu
ki óla ta thes voliká.
Tréchis polí ke viázese
ki egó o trelós se parakoluthó,
chorís eména chánese
to rantevu mas ston állo stathmó.
Mia valítsa ki éna sáko ston ómo
ki egó píso san ton astinómo,
ithopiós se mia tenía trómu
se poniró sinemá,
kápio vrádi mes sti záli su
tha chtipísis to kefáli su,
de tha borésis na to stamatísis
den échis fréna gerá.
Tréchis polí ke viázese
ki egó o trelós se parakoluthó,
chorís eména chánese
to rantevu mas ston állo stathmó.
|