|
Σκέψου να έκανε κρύο και να μένεις εδώ
Τσιμεντένιο χωριό και το σπίτι ψυγείο
σκέψου να έκανε κρύο και να σ’ άφηνα εδώ
Να σου έλεγα εγώ, καληνύχτα κι αντίο
Σκέψου να `πεφτε χιόνι
να `ταν κρύα βραδιά
Κι η καημένη η καρδιά
δυο φορές να τελειώνει
Σκέψου να `πεφτε χιόνι
και να μένεις εδώ
Τσιμεντένιο χωριό
παγωνιά το κυκλώνει
Ο, τι καιρό κι αν κάνει
σου στέλνω δυο φιλιά
με τα πουλιά
που ζευγαρώνουν στο περβάζι
Ό,τι καιρό κι αν κάνει
στην άδεια μου αγκαλιά
ό, τι καιρό κι αν κάνει δε σε νοιάζει
Σκέψου να `κανε ζέστη να σε άφηνα εδώ
Και στο τρένο εγώ για παλιά Βουδαπέστη
Σκέψου να `κανε ζέστη να σε άφηνα εγώ
για να βάφεις εδώ το σκοτάδι μ’ ασβέστη
|
Sképsu na ékane krío ke na ménis edó
Tsimenténio chorió ke to spíti psigio
sképsu na ékane krío ke na s’ áfina edó
Na su élega egó, kaliníchta ki antío
Sképsu na `pefte chióni
na `tan kría vradiá
Ki i kaiméni i kardiá
dio forés na telióni
Sképsu na `pefte chióni
ke na ménis edó
Tsimenténio chorió
pagoniá to kiklóni
O, ti keró ki an káni
su stélno dio filiá
me ta puliá
pu zevgarónun sto pervázi
Ό,ti keró ki an káni
stin ádia mu agkaliá
ó, ti keró ki an káni de se niázi
Sképsu na `kane zésti na se áfina edó
Ke sto tréno egó gia paliá Oudapésti
Sképsu na `kane zésti na se áfina egó
gia na váfis edó to skotádi m’ asvésti
|
