Songtextsuche:
ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΛΥΠΗΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ | Paramythi Me Lypimeno Telos
Παραμύθι με λυπημένο τέλος Κάποτε γνώρισα μια λίμνη, μάτια μου, μάτια μου Κάποτε γνώρισα μια λίμνη, που 'θελε να 'ναι θάλασσα Και κάθε που χαράζει, την τρώει το μαραζι Και κάθε που χαράζει, την τρώει το μαράζι Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα, μάτια μου, μάτια μου Κάποτε αντάμωσα μια πέτρα, που 'θελε βράχος να γενεί Και κάθε που χαράζει... Κάποτε αγάπησα μια κόρη, μάτια μου, μαύρα μάτια μου Που ρωτούσε κάθε αγόρι, ποτέ γυναίκα θα γενεί Και κάθε που χαράζει, την τρώει το μαραζι Και κάθε που χαράζει, την τρώει το μαράζι Έχουν περάσει χρόνοι δέκα, μάτια μου, αχ μάτια μου Κι η κόρη γίνηκε γυναίκα, μα εγώ απόμεινα παιδί Μα εγώ απόμεινα παιδί Και κάθε που χαράζει, με τρώει το μαράζι Και κάθε που χαράζει, με τρώει το μαράζι Πασχαλίδης Μιλτιάδης Μουσική/Στίχοι: Πασχαλίδης Μιλτιάδης | Eine Geschichte mit traurigem Ende Einmal habe ich einen See kennen gelernt mein Schatz, mein Schatz Einmal habe ich einen See kennen gelernt, der ein Meer sein wollte Und sobald der Tag anbricht, frisst ihn sein Kummer und sobald der Tag anbricht, frisst ihn sein Kummer Einmal begegnete ich einem Stein mein Schatz, mein Schatz Einmal begegnete ich einem Stein der ein Fels sein wollte Und sobald der Tag anbricht… Einmal liebte ich ein Mädchen, meine Augen, meine schwarzen Augen die jeden Jungen fragte wann sie eine Frau werden würde Und sobald der Tag anbricht, frisst sie ihr Kummer und sobald der Tag anbricht, frisst sie ihr Kummer Es sind zehn Jahre vergangen mein Schatz, ach mein Schatz und das Mädchen wurde zu einer Frau aber ich bin ein Kind geblieben Aber ich bin ein Kind geblieben Und sobald der Tag anbricht, frisst mich der Kummer und sobald der Tag anbricht, frisst mich der Kummer |
Kommentare
Noch keine Kommentare