|
Έγινα φίλος με τις σκιές
Έπαιξα κυνηγητό με τους ανέμους
Μα ποιος είναι αυτός
που ξεχνάει το χθες
και αυτός που τολμάει
να βάλει το τέλος.
Παράξενους ήχους και νότες ζεστές
Να ακούσεις τη μέρα
καθώς ξημερώνει
Ζητάς να χωρέσεις
παντού κι ας μη θες
Να δεις τη ματιά σου
στον ήλιο να λιώνει
Δυο κόσμους γύρισα
το φως σου να δω
Δυο χέρια ζήτησα
να αρχίσω να ζω
Κι αυτό που έμεινε
Δυο λέξεις έγινε
Άλλος εγώ…
Χρωστάω σε σένα ό,τι αγαπώ
Αυτό που με κάνει
να ζω μεθυσμένος
Παλεύω με στίχους να βρω ουρανό
Μα πάλι σε ψάχνω
σαν φάρος σβησμένος
Δυο κόσμους γύρισα
το φως σου να δω
Δυο χέρια ζήτησα
να αρχίσω να ζω
Κι αυτό που έμεινε
Δυο λέξεις έγινε
Άλλος εγώ…
Κι αυτό που έμεινε
Δυο λέξεις έγινε
Άλλος εγώ..
|
Έgina fílos me tis skiés
Έpeksa kinigitó me tus anémus
Ma pios ine aftós
pu ksechnái to chthes
ke aftós pu tolmái
na váli to télos.
Paráksenus íchus ke nótes zestés
Na akusis ti méra
kathós ksimeróni
Zitás na chorésis
pantu ki as mi thes
Na dis ti matiá su
ston ílio na lióni
Dio kósmus girisa
to fos su na do
Dio chéria zítisa
na archíso na zo
Ki aftó pu émine
Dio léksis égine
Άllos egó…
Chrostáo se séna ó,ti agapó
Aftó pu me káni
na zo methisménos
Palevo me stíchus na vro uranó
Ma páli se psáchno
san fáros svisménos
Dio kósmus girisa
to fos su na do
Dio chéria zítisa
na archíso na zo
Ki aftó pu émine
Dio léksis égine
Άllos egó…
Ki aftó pu émine
Dio léksis égine
Άllos egó..
|
