Βράδιασε στη βεράντα μου κι εγώ ποτίζω γλάστρες
Τα καθαρά τα ρούχα μου φοράνε οι κρεμάστρες
Δεν θέλω πουθενά, δεν νιώθω πουθενά,
Δεν έχω πουθενά να πάω
Θα πέσω πάλι απ’ τις εννιά
Όταν πέφτει το σκοτάδι με τυλίγουν οι φωτιές
Και αναρωτιέμαι, εμένα ποιος με αγαπάει,
Ποιος με αγαπάει;
Ποιος για μένα καίγεται;
Κι είναι νύχτες που ξυπνάω,
Μ’ έναν εφιάλτη να με βασανίζει
Εμένα ποιος με αγαπάει; Ποιος με αγαπάει;
Ποιος με θέλει αληθινά;
Γιατί δεν είσαι εδώ;
Κοιτάζω απ’ τη βεράντα μου στο δρόμο τους διαβάτες
Στον ουρανό το τίποτα,
Στα πόδι μου δυο γάτες
Δεν θέλω πουθενά, δεν νιώθω πουθενά,
Δεν έχω πουθενά να πάω
Θα πέσω πάλι απ’ τις εννιά
Όταν πέφτει το σκοτάδι με τυλίγουν οι φωτιές
Και αναρωτιέμαι, εμένα ποιος με αγαπάει,
Ποιος με αγαπάει; Ποιος με αγαπάει;
Ποιος για μένα καίγεται;
Κι είναι νύχτες που ξυπνάω,
Μ’ έναν εφιάλτη να με βασανίζει
Εμένα ποιος με αγαπάει; Ποιος με αγαπάει;
Ποιος με θέλει αληθινά;
Γιατί δεν είσαι εδώ;
|
Orádiase sti veránta mu ki egó potízo glástres
Ta kathará ta rucha mu foráne i kremástres
Den thélo puthená, den niótho puthená,
Den écho puthená na páo
Tha péso páli ap’ tis enniá
Όtan péfti to skotádi me tilígun i fotiés
Ke anarotiéme, eména pios me agapái,
Pios me agapái;
Pios gia ména kegete;
Ki ine níchtes pu ksipnáo,
M’ énan efiálti na me vasanízi
Eména pios me agapái; Pios me agapái;
Pios me théli alithiná;
Giatí den ise edó;
Kitázo ap’ ti veránta mu sto drómo tus diavátes
Ston uranó to típota,
Sta pódi mu dio gátes
Den thélo puthená, den niótho puthená,
Den écho puthená na páo
Tha péso páli ap’ tis enniá
Όtan péfti to skotádi me tilígun i fotiés
Ke anarotiéme, eména pios me agapái,
Pios me agapái; Pios me agapái;
Pios gia ména kegete;
Ki ine níchtes pu ksipnáo,
M’ énan efiálti na me vasanízi
Eména pios me agapái; Pios me agapái;
Pios me théli alithiná;
Giatí den ise edó;
|