Κάτω στη Γλυφάδα και στις Τζιτζιφιές
έμαθα, πηγαίνεις μ’ άλλες συντροφιές,
κι άσκοπα, με άλλους, τις βραδιές γυρνάς,
ξέρεις πως πεθαίνω, γι’ αυτό με τυραννάς.
Ή θα προχωρήσουμε ή τώρα θα χωρίσουμε,
δεν υπάρχει άλλη λύση,
η ζωή μας ένωσε, μια ευχή μας έδωσε,
η αγάπη μας να ζήσει.
Έκανα θυσίες, άκουσα πολλά,
δεν αντέχω άλλο να πέφτω χαμηλά,
δε μ’ αρέσει, ξέρεις, η υποκρισία,
πάρε μια απόφαση και άλλαξε ιστορία.
Ή θα προχωρήσουμε ή τώρα θα χωρίσουμε,
δεν υπάρχει άλλη λύση,
η ζωή μας ένωσε, μια ευχή μας έδωσε,
η αγάπη μας να ζήσει.
|
Káto sti Glifáda ke stis Tzitzifiés
ématha, pigenis m’ álles sintrofiés,
ki áskopa, me állus, tis vradiés girnás,
kséris pos petheno, gi’ aftó me tirannás.
Ή tha prochorísume í tóra tha chorísume,
den ipárchi álli lísi,
i zoí mas énose, mia efchí mas édose,
i agápi mas na zísi.
Έkana thisíes, ákusa pollá,
den antécho állo na péfto chamilá,
de m’ arési, kséris, i ipokrisía,
páre mia apófasi ke állakse istoría.
Ή tha prochorísume í tóra tha chorísume,
den ipárchi álli lísi,
i zoí mas énose, mia efchí mas édose,
i agápi mas na zísi.
|