Γυρίζω πάλι στην παλιά μου γειτονιά
Στα χρόνια μου τα εφηβικά
Και βρίσκω πάνω στον καθρέφτη με κραγιόν
Τα λόγια σου απ’ το παρελθόν
Φοβάμαι τις Δευτέρες που είναι ίδιες με τις Κυριακές
Τόσο μικρές και μελαγχολικές σαν καλημέρες πάντα εφηβικές
Φοβάμαι τις Δευτέρες που μοιάζουν λίγο με καινούργια αρχή
Κι όμως ποτέ δεν βρίσκουν αφορμή
να αλλάξουν της ζωής μας τη γραμμή
Γυρίζω πίσω στο δικό σου σ’ αγαπώ
Στο σπίτι μου το πατρικό
Και βρίσκω πάλι σκόνες και φαντάσματα
Με τα δικά σου γράμματα
Φοβάμαι τις Δευτέρες που είναι ίδιες με τις Κυριακές
Τόσο μικρές και μελαγχολικές σαν καλημέρες πάντα τυπικές
Φοβάμαι τις Δευτέρες που μοιάζουν λίγο με καινούργια αρχή
Κι όμως ποτέ δεν βρίσκουν αφορμή
να αλλάξουν της ζωής μας τη γραμμή
Φοβάμαι τις Δευτέρες που είναι ίδιες με τις Κυριακές
Τόσο μικρές και μελαγχολικές σαν καλημέρες πάντα τυπικές
Φοβάμαι τις Δευτέρες που μοιάζουν λίγο με καινούργια αρχή
Και μας χωρίζουν όλο πιο πολύ
Μα έτσι είναι πάντα στη ζωή
|
Girízo páli stin paliá mu gitoniá
Sta chrónia mu ta efiviká
Ke vrísko páno ston kathréfti me kragión
Ta lógia su ap’ to parelthón
Fováme tis Deftéres pu ine ídies me tis Kiriakés
Tóso mikrés ke melagcholikés san kaliméres pánta efivikés
Fováme tis Deftéres pu miázun lígo me kenurgia archí
Ki ómos poté den vrískun aformí
na alláksun tis zoís mas ti grammí
Girízo píso sto dikó su s’ agapó
Sto spíti mu to patrikó
Ke vrísko páli skónes ke fantásmata
Me ta diká su grámmata
Fováme tis Deftéres pu ine ídies me tis Kiriakés
Tóso mikrés ke melagcholikés san kaliméres pánta tipikés
Fováme tis Deftéres pu miázun lígo me kenurgia archí
Ki ómos poté den vrískun aformí
na alláksun tis zoís mas ti grammí
Fováme tis Deftéres pu ine ídies me tis Kiriakés
Tóso mikrés ke melagcholikés san kaliméres pánta tipikés
Fováme tis Deftéres pu miázun lígo me kenurgia archí
Ke mas chorízun ólo pio polí
Ma étsi ine pánta sti zoí
|