|
Στ’ αστεράκι που φέγγει ψηλά,
σε γυρεύω μανούλα γλυκιά.
Να σε πάρω αγκαλιά.
Να μου δώσεις φιλιά,
απαλά, τρυφερά, ν’ αποκοιμηθώ.
Είμαι κι εγώ μόνο και ορφανό.
Μια συντροφιά κι ένα χάδι ζητώ.
Μια καληνύχτα, μια αγκαλιά.
Θεέ μου γιατί να πονούν τα παιδιά.
Κάνω σε σένα μια προσευχή.
Ν’ αλλάξουν όλα αύριο πρωί.
Κι όλου του κόσμου αυτά τα παιδιά,
να βρουν αγάπη, στοργή και χαρά.
Να βρουν στοργή και χαρά.
Στο κρεβάτι μου τώρα θα μπω.
Να νυστάξω ν’ αποκοιμηθώ.
Τι κι αν δεν είσαι εδώ,
να μου πεις σ’ αγαπώ.
Τη φωνή σου ακούω
να μου τραγουδά.
Γείρε, κοιμήσου κι εγώ θα’ μαι εδώ,
να σε προσέχω μην πάθεις κακό.
Είμαι κοντά σου κι ας μη σου μιλώ.
Ξέρεις μωρό μου, πολύ σ’ αγαπώ.
Στα όνειρά σου, εκεί θα γυρνώ
και παραμύθια πολλά θα σου πω.
Μια καληνύχτα κι ένα φιλί.
Στα μάτια κλείσε κι εμένα μαζί
καληνύχτα μανούλα
|
St’ asteráki pu féngi psilá,
se girevo manula glikiá.
Na se páro agkaliá.
Na mu dósis filiá,
apalá, triferá, n’ apokimithó.
Ime ki egó móno ke orfanó.
Mia sintrofiá ki éna chádi zitó.
Mia kaliníchta, mia agkaliá.
Theé mu giatí na ponun ta pediá.
Káno se séna mia prosefchí.
N’ alláksun óla avrio pri.
Ki ólu tu kósmu aftá ta pediá,
na vrun agápi, storgí ke chará.
Na vrun storgí ke chará.
Sto kreváti mu tóra tha bo.
Na nistákso n’ apokimithó.
Ti ki an den ise edó,
na mu pis s’ agapó.
Ti foní su akuo
na mu tragudá.
Gire, kimísu ki egó tha’ me edó,
na se prosécho min páthis kakó.
Ime kontá su ki as mi su miló.
Kséris moró mu, polí s’ agapó.
Sta ónirá su, eki tha girnó
ke paramíthia pollá tha su po.
Mia kaliníchta ki éna filí.
Sta mátia klise ki eména mazí
kaliníchta manula
|
