|
Έξω ο ήλιος λάμπει μα στην καρδιά μου βροχή.
Κρύβομαι στα όνειρα μου μα πάντα μ ακολουθεί
κι άλλες νύχτες που κάθε αλήθεια είναι μισή.
κι είναι κει, είναι μέρες που η κραυγή κρύβεται στην σιωπή
Γεμάτοι οι δρόμοι και ησυχία παντού μην κοιτάς
Άχρηστοι νόμοι κι η λογική κάθε τρελού, μην ρωτάς.
Δύο πρόσωπα μια καρδία δίχως ψυχή.
Χίλια εγώ στολισμένα, θέλω ό,τι έχεις εσύ
Ποιος να φταίει που να χάθηκ’ η στιγμή
Ποιος πληγώνει τη σιωπή
Γιατί να κλαίει ένα παιδί πριν γεννηθεί
Στον καθρέφτη είν’ η απάντηση
Φάλτσες νότες, λόγια που αρχίζουν και τελειώνουν με «θα»
Φάτσες δήθεν και η TV ας είναι καλά
Στον καθρέφτη είν’ η απάντηση
Όλοι όλα τα βλέπουν μα δίπλα κανείς δεν κοιτά
Ποιος να φταίει που να χάθηκ’ η στιγμή
Ποιος πληγώνει τη σιωπή
Γιατί να κλαίει ένα παιδί πριν γεννηθεί
Όλοι όλα τα ξέρουν μα που χρόνος για μια ανάσα βαθιά
|
Έkso o ílios lábi ma stin kardiá mu vrochí.
Krívome sta ónira mu ma pánta m akoluthi
ki álles níchtes pu káthe alíthia ine misí.
ki ine ki, ine méres pu i kravgí krívete stin siopí
Gemáti i drómi ke isichía pantu min kitás
Άchristi nómi ki i logikí káthe trelu, min rotás.
Dío prósopa mia kardía díchos psichí.
Chília egó stolisména, thélo ó,ti échis esí
Pios na ftei pu na cháthik’ i stigmí
Pios pligóni ti siopí
Giatí na klei éna pedí prin gennithi
Ston kathréfti in’ i apántisi
Fáltses nótes, lógia pu archízun ke teliónun me «tha»
Fátses díthen ke i TV as ine kalá
Ston kathréfti in’ i apántisi
Όli óla ta vlépun ma dípla kanis den kitá
Pios na ftei pu na cháthik’ i stigmí
Pios pligóni ti siopí
Giatí na klei éna pedí prin gennithi
Όli óla ta ksérun ma pu chrónos gia mia anása vathiá
|
