Μόνη είμαι εδώ μια στιγμή στο χρόνο
με πονάει το χθες το μετά
πως ν’ αντισταθώ στης καρδιάς τον πόνο
μένω με τα μάτια κλειστά
Στο καθρέφτη δε κοιτάω
ν’ αντικρίσω δεν τολμάω
μια γυναίκα τόσο μόνη
που η μορφή της με ματώνει
Αυτή είμαι εγώ που με κοιτάζει ακόμα δακρυσμένη
αυτή είναι εδώ και να γυρίσεις πίσω περιμένει
Σε αναζητώ στης ψυχής το δρόμο
μες στης μοναξιάς το βυθό
χάθηκες ξανά κι εγώ εδώ τελειώνω
άλλο πια δε θέλω να ζω
Στο καθρέφτη δε κοιτάω
ν’ αντικρίσω δεν τολμάω
μια γυναίκα τόσο μόνη
που η μορφή της με ματώνει
Αυτή είμαι εγώ που με κοιτάζει ακόμα δακρυσμένη
αυτή είναι εδώ και να γυρίσεις πίσω περιμένει
Αυτή είμαι εγώ που με κοιτάζει ακόμα δακρυσμένη
αυτή είναι εδώ μες στον καθρέφτη μου φυλακισμένη
|
Móni ime edó mia stigmí sto chróno
me ponái to chthes to metá
pos n’ antistathó stis kardiás ton póno
méno me ta mátia klistá
Sto kathréfti de kitáo
n’ antikríso den tolmáo
mia gineka tóso móni
pu i morfí tis me matóni
Aftí ime egó pu me kitázi akóma dakrisméni
aftí ine edó ke na girísis píso periméni
Se anazitó stis psichís to drómo
mes stis monaksiás to vithó
cháthikes ksaná ki egó edó telióno
állo pia de thélo na zo
Sto kathréfti de kitáo
n’ antikríso den tolmáo
mia gineka tóso móni
pu i morfí tis me matóni
Aftí ime egó pu me kitázi akóma dakrisméni
aftí ine edó ke na girísis píso periméni
Aftí ime egó pu me kitázi akóma dakrisméni
aftí ine edó mes ston kathréfti mu filakisméni
|