Να ‘μουνα Βοριάς στο μπαλκόνι σου ν’ ανέβω,
χάδι της βραδιάς, το κορμί σου να χαζεύω,
να ‘μουνα Βοριάς, ν’ ανεμίζω στα μαλλιά σου,
κι όταν με κοιτάς, να με καιν’ τα βλέφαρά σου.
Ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
κόκκινα χείλη σαν τη φωτιά,
ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
και το κορμί σου μια πυρκαγιά.
Μεθυσμένο το φεγγάρι και τ’ αστέρια μ’ εσένα,
μεθυσμένος κι εγώ από ένα σου βλέμμα.
Ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
κόκκινα χείλη σαν τη φωτιά,
ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
και το κορμί σου μια πυρκαγιά.
Μεθυσμένο το φεγγάρι και τ’ αστέρια μ’ εσένα.
Να ‘μουνα Βοριάς στο μπαλκόνι σου ν’ ανέβω,
κι απ’ τα χείλη σου τη δροσιά σου να μαζεύω,
να ‘μουνα Βοριάς σαν κλαρί να σε λυγίσω,
και στο σώμα σου τα σημάδια μου ν’ αφήσω.
Ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
κόκκινα χείλη σαν τη φωτιά,
ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
και το κορμί σου μια πυρκαγιά.
Μεθυσμένο το φεγγάρι και τ’ αστέρια μ’ εσένα,
μεθυσμένος κι εγώ από ένα σου βλέμμα.
Ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
κόκκινα χείλη σαν τη φωτιά,
ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια,
και το κορμί σου μια πυρκαγιά.
Μεθυσμένο το φεγγάρι και τ’ αστέρια μ’ εσένα.
|
Na ‘muna Ooriás sto balkóni su n’ anévo,
chádi tis vradiás, to kormí su na chazevo,
na ‘muna Ooriás, n’ anemízo sta malliá su,
ki ótan me kitás, na me ken’ ta vléfará su.
Ksanthá malliá, prásina mátia,
kókkina chili san ti fotiá,
ksanthá malliá, prásina mátia,
ke to kormí su mia pirkagiá.
Methisméno to fengári ke t’ astéria m’ eséna,
methisménos ki egó apó éna su vlémma.
Ksanthá malliá, prásina mátia,
kókkina chili san ti fotiá,
ksanthá malliá, prásina mátia,
ke to kormí su mia pirkagiá.
Methisméno to fengári ke t’ astéria m’ eséna.
Na ‘muna Ooriás sto balkóni su n’ anévo,
ki ap’ ta chili su ti drosiá su na mazevo,
na ‘muna Ooriás san klarí na se ligiso,
ke sto sóma su ta simádia mu n’ afíso.
Ksanthá malliá, prásina mátia,
kókkina chili san ti fotiá,
ksanthá malliá, prásina mátia,
ke to kormí su mia pirkagiá.
Methisméno to fengári ke t’ astéria m’ eséna,
methisménos ki egó apó éna su vlémma.
Ksanthá malliá, prásina mátia,
kókkina chili san ti fotiá,
ksanthá malliá, prásina mátia,
ke to kormí su mia pirkagiá.
Methisméno to fengári ke t’ astéria m’ eséna.
|