Με σένα άρχισα με σένα θα τελειώσω
όλα για όλα θα τα παίξω κι ας χαθώ.
Ούτε ένα βήμα προς τα πίσω δε θα κάνω
όσο κι αν είναι το φινάλε μου πικρό.
Θα μοιραστώ τις αμαρτίες και τα πάθη σου
για το βαρύ σου παρελθόν αδιαφορώ,
Ούτε στιγμή δε θα χαθώ από τα μάτια σου
όσο κι αν είναι το φινάλε μου πικρό.
Όσοι μου λεν πως σ’ αγαπάω παρανόμως
ας κρίνουν πρώτα τον δικό τους εαυτό.
Εγώ θα κάνω αυτό που πρόσταξε η καρδιά μου
αφού αυτή μ’ εξουσιάζει και όχι εγώ.
Θα μοιραστώ τις αμαρτίες και τα πάθη σου
για το βαρύ σου παρελθόν αδιαφορώ,
Ούτε στιγμή δε θα χαθώ από τα μάτια σου
όσο κι αν είναι το φινάλε μου πικρό.
|
Me séna árchisa me séna tha telióso
óla gia óla tha ta pekso ki as chathó.
Oíte éna víma pros ta píso de tha káno
óso ki an ine to finále mu pikró.
Tha mirastó tis amartíes ke ta páthi su
gia to varí su parelthón adiaforó,
Oíte stigmí de tha chathó apó ta mátia su
óso ki an ine to finále mu pikró.
Όsi mu len pos s’ agapáo paranómos
as krínun próta ton dikó tus eaftó.
Egó tha káno aftó pu próstakse i kardiá mu
afu aftí m’ eksusiázi ke óchi egó.
Tha mirastó tis amartíes ke ta páthi su
gia to varí su parelthón adiaforó,
Oíte stigmí de tha chathó apó ta mátia su
óso ki an ine to finále mu pikró.
|