Ποιος απ’ τους δυο θα κουραστεί,
ποιος θα σπάσει την κλωστή;
Πες μου ποιος την αγάπη θ’ αρνηθεί,
πες μου ποιος θα κουραστεί,
θα ’μαι εγώ ή εσύ;
Πες μου ποιος απ’ τους δυο
θα κουραστεί,
ποιος το έχε γεια θα πει;
Πες μου ποιος
μ’ άλλη αγάπη θα βρεθεί;
Πες μου ποιος θα κουραστεί,
θα ’μαι εγώ ή εσύ;
Δε θα ’μαι εγώ,
δεν το μπορείς, δεν το μπορώ.
Δε θα ’σαι εσύ,
μας δένει ολόκληρη ζωή.
Για σένα είμ’ εγώ,
για μένα είσ’ εσύ.
Ποιος απ’ τους δυο θα κουραστεί,
πες μου ποιος;
Ποιος απ’ τους δυο θα κουραστεί;
Ποιος θα σπάσει την κλωστή;
Πες μου ποιος δίχως όνειρα θα ζει;
Πες μου ποιος θα κουραστεί,
θα ’μαι εγώ ή εσύ;
Πες μου ποιος απ’ τους δυο
θα κουραστεί
για τον άλλονε να ζει;
Πες μου ποιος θα μιλά με τη σιωπή;
Πες μου ποιος θα κουραστεί,
θα ’μαι εγώ ή εσύ;
Δε θα ’μαι εγώ,
δεν το μπορείς, δεν το μπορώ.
Δε θα ’σαι εσύ,
μας δένει ολόκληρη ζωή.
Για σένα είμ’ εγώ,
για μένα είσ’ εσύ.
Ποιος απ’ τους δυο θα κουραστεί,
πες μου ποιος;
|
Pios ap’ tus dio tha kurasti,
pios tha spási tin klostí;
Pes mu pios tin agápi th’ arnithi,
pes mu pios tha kurasti,
tha ’me egó í esí;
Pes mu pios ap’ tus dio
tha kurasti,
pios to éche gia tha pi;
Pes mu pios
m’ álli agápi tha vrethi;
Pes mu pios tha kurasti,
tha ’me egó í esí;
De tha ’me egó,
den to boris, den to boró.
De tha ’se esí,
mas déni olókliri zoí.
Gia séna im’ egó,
gia ména is’ esí.
Pios ap’ tus dio tha kurasti,
pes mu pios;
Pios ap’ tus dio tha kurasti;
Pios tha spási tin klostí;
Pes mu pios díchos ónira tha zi;
Pes mu pios tha kurasti,
tha ’me egó í esí;
Pes mu pios ap’ tus dio
tha kurasti
gia ton állone na zi;
Pes mu pios tha milá me ti siopí;
Pes mu pios tha kurasti,
tha ’me egó í esí;
De tha ’me egó,
den to boris, den to boró.
De tha ’se esí,
mas déni olókliri zoí.
Gia séna im’ egó,
gia ména is’ esí.
Pios ap’ tus dio tha kurasti,
pes mu pios;
|