Πολλά τα πάθη μου, πολλές κι οι αμαρτίες
κι οι δικαστές μου, στη ζωή, είναι πολλοί,
όλοι τους, μ’ έχουνε, πολύ βαρειά, δικάσει
με τιμωρία, καταφρόνια και ντροπή.
Στης αμαρτίας τον δρόμο κι αν βρέθηκα,
εσένα έχω καημό μοναδικό,
εσένα μόνο ζητάω που δεν άφησες
να παίρνω ένα σου φιλί προδοτικό.
Πολλά τα πάθη μου, πολλές κι οι αμαρτίες,
για τη δική σου αμαρτία τι να πω,
δε θα υπάρξει δικαστής να σε δικάσει,
ούτε κι εγώ, γιατί ακόμα σ’ αγαπώ.
Στης αμαρτίας τον δρόμο κι αν βρέθηκα,
εσένα έχω καημό μοναδικό,
εσένα μόνο ζητάω που δεν άφησες
να παίρνω ένα σου φιλί προδοτικό.
Πολλά τα πάθη μου, πολλές κι οι αμαρτίες,
για τη δική σου αμαρτία τι να πω.
|
Pollá ta páthi mu, pollés ki i amartíes
ki i dikastés mu, sti zoí, ine polli,
óli tus, m’ échune, polí variá, dikási
me timoría, katafrónia ke ntropí.
Stis amartías ton drómo ki an vréthika,
eséna écho kaimó monadikó,
eséna móno zitáo pu den áfises
na perno éna su filí prodotikó.
Pollá ta páthi mu, pollés ki i amartíes,
gia ti dikí su amartía ti na po,
de tha ipárksi dikastís na se dikási,
ute ki egó, giatí akóma s’ agapó.
Stis amartías ton drómo ki an vréthika,
eséna écho kaimó monadikó,
eséna móno zitáo pu den áfises
na perno éna su filí prodotikó.
Pollá ta páthi mu, pollés ki i amartíes,
gia ti dikí su amartía ti na po.
|