Αν είναι έγκλημα και αν αμάρτησα γιατί σ’ αγάπησα ας δικαστώ
Στα κάτεργα κι αν με στείλουνε δε μετανιώνω γι’ αυτό
Αν είμαι ένοχος κι αν είναι λάθος μου αυτό το πάθος μου το δυνατό
Δεν πρόκειται να με κάνουνε γνώμη ν’ αλλάξω εγώ.
Πολύ σ’ αγαπώ, πολύ σ’ αγαπώ
Και παίρνω γι’ αυτό την ευθύνη
Πολύ σ’ αγαπώ κι αν κάνω κακό
Υπάρχει θεός και ας με κρίνει.
Αν είναι έγκλημα και αν αμάρτησα γιατί σ’ αγάπησα αληθινά
Θα έγινε που αγάπησα ίσως για πρώτη φορά
Αν είμαι ένοχος ας με δικάσουνε και ας μου βάλουνε ποινή βαριά
Δεν πρόκειται να σε βγάλουνε απ’ την δική μου καρδιά.
|
An ine égklima ke an amártisa giatí s’ agápisa as dikastó
Sta káterga ki an me stilune de metanióno gi’ aftó
An ime énochos ki an ine láthos mu aftó to páthos mu to dinató
Den prókite na me kánune gnómi n’ allákso egó.
Polí s’ agapó, polí s’ agapó
Ke perno gi’ aftó tin efthíni
Polí s’ agapó ki an káno kakó
Ipárchi theós ke as me kríni.
An ine égklima ke an amártisa giatí s’ agápisa alithiná
Tha égine pu agápisa ísos gia próti forá
An ime énochos as me dikásune ke as mu válune piní variá
Den prókite na se vgálune ap’ tin dikí mu kardiá.
|