Τα φώτα σβήνουν, ιδού η αυλαία
στο πάρκο βρέχει κι αυτή μοιραία
παίζει ένα ρόλο μικρού αλήτη
που στα δεκάξι ψάχνει για σπίτι
Δίπλα ο άλλος, ο καθωσπρέπει
λίγο μεγάλος, να την προτρέπει
ένα τσιγάρο και στα κομμάτια
όνειρα πλάνα στα άδεια μάτια
Δίκη αθώου, ποινή ερήμην
Μια παπαρούνα στο καλντερίμι
Τα φώτα ανάβουν, στο δρόμο κρύο
Και να η Αθήνα των σεναρίων
Σκηνή φινάλε σε μια αλέα
φιγούρες μαύρες, πέφτει η αυλαία
και να η Αθήνα σε ρόλο αλήτη
που στο κορμί της ψάχνει για σπίτι
Δίκη αθώου, ποινή ερήμην
Μια παπαρούνα στο καλντερίμι
Τα φώτα ανάβουν, στο δρόμο κρύο
Και να η Αθήνα των σεναρίων
|
Ta fóta svínun, idu i avlea
sto párko vréchi ki aftí mirea
pezi éna rólo mikru alíti
pu sta dekáksi psáchni gia spíti
Dípla o állos, o kathosprépi
lígo megálos, na tin protrépi
éna tsigáro ke sta kommátia
ónira plána sta ádia mátia
Díki athóu, piní erímin
Mia paparuna sto kalnterími
Ta fóta anávun, sto drómo krío
Ke na i Athína ton senaríon
Skiní finále se mia aléa
figures mavres, péfti i avlea
ke na i Athína se rólo alíti
pu sto kormí tis psáchni gia spíti
Díki athóu, piní erímin
Mia paparuna sto kalnterími
Ta fóta anávun, sto drómo krío
Ke na i Athína ton senaríon
|