Στην Ανατολή στη Δύση | Stin Anatolí sti Dísi

Στην ανατολή στη δύση καράβι δε θα σεργιανίσει
στην ανατολή σαλπάρισα τα νιάτα μου σου χάρισα
κι όταν γύρισα πώς βάσταξες να πάω στη δύση διάταξες

Στην ανατολή στη δύση πουλάκι δε θα κελαηδήσει
κι απ’ τη δύση εξεκίνησα χαλάλι σου σου μήνυσα
κι όταν γύρισα πώς μπόρεσες και στο νοτιά με πόρεψες

Στην ανατολή στη δύση λουλούδι δε θα ξαν’ ανθίσει
και για το νοτιά ετράβηξα για χάρη σου τι τράβηξα
πήγα ο δόλιος ξαναγύρισα κι ακόμα δε σε φίλησα

Στην ανατολή στη δύση κανείς δε θα ξαν’ αγαπήσει

Stin anatolí sti dísi karávi de tha sergianísi
stin anatolí salpárisa ta niáta mu su chárisa
ki ótan girisa pós vástakses na páo sti dísi diátakses

Stin anatolí sti dísi puláki de tha kelaidísi
ki ap’ ti dísi eksekínisa chaláli su su mínisa
ki ótan girisa pós bóreses ke sto notiá me pórepses

Stin anatolí sti dísi luludi de tha ksan’ anthísi
ke gia to notiá etráviksa gia chári su ti tráviksa
píga o dólios ksanagirisa ki akóma de se fílisa

Stin anatolí sti dísi kanis de tha ksan’ agapísi