Τέσσερις βραδιές και κάτι,
το μυαλό σε μονοπάτι
που το περπατάει η μοναξιά,
τέσσερις βραδιές που λέω
πως για όλα όσα φταίω
θα διπλοπληρώσω τελικά.
Τέσσερις βραδιές πηγαίνω
με τιμόνι κλειδωμένο
σ’ ένα δρόμο δίχως λογική,
τέσσερις βραδιές και κάτι
ψάχνω εκείνο το κομμάτι
που μου πήρες φεύγοντας εσύ.
Θ’ αναμετρηθώ, μ’ όλα αυτά που νιώθω, θ’ αναμετρηθώ,
μ’ έχεις βάλει στόχο μα δε θα το δεχθώ,
έτσι απλά από σένα να παραιτηθώ,
κι όσο μ’ αφοπλίζεις τόσο σ’ αγαπώ.
Τέσσερις βραδιές και κάτι,
προσπαθώ με άλλο μάτι
ν’ αντιμετωπίσω το μετά,
τέσσερις βραδιές χαμένος,
ένας κουρασμένος ξένος
που συνέχεια πίσω του κοιτά.
Θ’ αναμετρηθώ, μ’ όλα αυτά που νιώθω, θ’ αναμετρηθώ,
μ’ έχεις βάλει στόχο μα δε θα το δεχθώ,
έτσι απλά από σένα να παραιτηθώ,
κι όσο μ’ αφοπλίζεις τόσο σ’ αγαπώ.
|
Tésseris vradiés ke káti,
to mialó se monopáti
pu to perpatái i monaksiá,
tésseris vradiés pu léo
pos gia óla ósa fteo
tha diplopliróso teliká.
Tésseris vradiés pigeno
me timóni klidoméno
s’ éna drómo díchos logikí,
tésseris vradiés ke káti
psáchno ekino to kommáti
pu mu píres fevgontas esí.
Th’ anametrithó, m’ óla aftá pu niótho, th’ anametrithó,
m’ échis váli stócho ma de tha to dechthó,
étsi aplá apó séna na paretithó,
ki óso m’ afoplízis tóso s’ agapó.
Tésseris vradiés ke káti,
prospathó me állo máti
n’ antimetopíso to metá,
tésseris vradiés chaménos,
énas kurasménos ksénos
pu sinéchia píso tu kitá.
Th’ anametrithó, m’ óla aftá pu niótho, th’ anametrithó,
m’ échis váli stócho ma de tha to dechthó,
étsi aplá apó séna na paretithó,
ki óso m’ afoplízis tóso s’ agapó.
|