Με μα… Με μα… Με μάτια
Με μάτια σκυμμένα στο χώμα
αναρωτιέσαι τι δεν πήγε καλά
Μες το κεφάλι σου φιλάς ένα πτώμα
Γυρνάς στην παλιά συντροφιά
Αυτοί που σε ξέρουν θα φερθούν λογικά
Θα ‘ρθουν και θα σου ψιθυρίσουν
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Στο ίδρυμα οι ανάσες δονούν
τον ήσυχο σάπιο αέρα
Οι βόλτες στους φράχτες σταματούν
Κανείς δε θυμάται τι υπάρχει πιο πέρα
Οι έγκλειστοι ήρωες το ξέρουν καλά
κι οι μαύροι αιώνες το ξέρουν
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Πονάει πάντα η πρώτη φορά
Μα καμιά φορά, καμιά φορά
Πονά για πάντα η πρώτη φορά
Πονά για πάντα, για πάντα η πρώτη φορά
Πονά για πάντα, για πάντα η πρώτη φορά
Πονά για πάντα, για πάντα, για πάντα, για πάντα
Πονάει πάντα η πρώτη φορά…
|
Me ma… Me ma… Me mátia
Me mátia skimména sto chóma
anarotiése ti den píge kalá
Mes to kefáli su filás éna ptóma
Girnás stin paliá sintrofiá
Afti pu se ksérun tha ferthun logiká
Tha ‘rthun ke tha su psithirísun
Ponái pánta i próti forá
Ponái pánta i próti forá
Ponái pánta i próti forá
Sto ídrima i anáses donun
ton ísicho sápio aéra
I vóltes stus fráchtes stamatun
Kanis de thimáte ti ipárchi pio péra
I égklisti íroes to ksérun kalá
ki i mavri eónes to ksérun
Ponái pánta i próti forá
Ponái pánta i próti forá
Ponái pánta i próti forá
Ma kamiá forá, kamiá forá
Poná gia pánta i próti forá
Poná gia pánta, gia pánta i próti forá
Poná gia pánta, gia pánta i próti forá
Poná gia pánta, gia pánta, gia pánta, gia pánta
Ponái pánta i próti forá…
|