|
Έτσι όπως κάνεις έτσι όπως πας,
το δρόμο χάνεις και παραπατάς
μη μου ζορίζεσαι
πάει βαθιά η ρίζα του Ιεσσαί…
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο απ’ τον έρωτα
κι όμως αυτό το ευχαριστώ
δεν έχω βρει τα λόγια να στο πω!
Να μην τρομάζεις, μη σταματάς
μπρος να κοιτάζεις και να μ’ αγαπάς
Μην απελπίζεσαι
είναι βαθιά η ρίζα του Ιεσσαί…
Να μην τρομάζεις να μ’ αγαπάς
μπρος να κοιτάζεις να μην απελπίζεσαι
κι όταν δειλιάζεις και δε τολμάς
να μ’ αγκαλιάζεις και να προχωράς!
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο απ’ τον έρωτα
το σ’ αγαπώ αυτό…
Ακόμα ψάχνω τρόπο να στο πω!
Το ευχαριστώ που σου χρωστώ
είναι βαθύ, βαθύτερο απ’ τον έρωτα
κι όμως αυτό το ευχαριστώ
Δεν έχω βρει το τρόπο να στο πω!
|
Έtsi ópos kánis étsi ópos pas,
to drómo chánis ke parapatás
mi mu zorízese
pái vathiá i ríza tu Iesse…
To efcharistó pu su chrostó
ine vathí, vathítero ap’ ton érota
ki ómos aftó to efcharistó
den écho vri ta lógia na sto po!
Na min tromázis, mi stamatás
bros na kitázis ke na m’ agapás
Min apelpízese
ine vathiá i ríza tu Iesse…
Na min tromázis na m’ agapás
bros na kitázis na min apelpízese
ki ótan diliázis ke de tolmás
na m’ agkaliázis ke na prochorás!
To efcharistó pu su chrostó
ine vathí, vathítero ap’ ton érota
to s’ agapó aftó…
Akóma psáchno trópo na sto po!
To efcharistó pu su chrostó
ine vathí, vathítero ap’ ton érota
ki ómos aftó to efcharistó
Den écho vri to trópo na sto po!
|
