Κάτω στο βυθό μες στης πολιτείας την τσιμεντένια ψυχή
από τις επιλογές του, βλέπω τον καθένα μας
να προσπαθεί να σωθεί.. τσίρκο αναμμένο
είναι ο τόπος κι εμείς σχοινοβάτες
σ’ αυτό το κλουβί.
Και χορεύω, χορεύω, χορεύω
και τη μοίρα μου μες στου χορού τις στροφές
ξεγελάω και την παρασέρνω.
Καθημερινά άλλοι αποφασίζουν για μένα σ’ αυτόν τον κλοιό
σκύβω στην εφημερίδα κι είναι σαν να σκύβω
ανέμελος σ’ έναν γκρεμό
μέσα στην αρένα το θέαμα κι ο θεατής είμαστε εμείς.
Και χορεύω, χορεύω, χορεύω
και τη μοίρα μου μες στου χορού τις στροφές
ξεγελάω και την παρασέρνω.
Και χορεύω, χορεύω, χορεύω και άναρχος
μες στου χορού τις στροφές τη μοίρα μου
εγώ κοροϊδεύω.
Χορεύω και με δικαιώνω
και τη μοίρα μου που μου την έχει στημένη
στο γλέντι μου απάνω σκοτώνω.
|
Káto sto vithó mes stis politias tin tsimenténia psichí
apó tis epilogés tu, vlépo ton kathéna mas
na prospathi na sothi.. tsírko anamméno
ine o tópos ki emis schinovátes
s’ aftó to kluví.
Ke chorevo, chorevo, chorevo
ke ti mira mu mes stu choru tis strofés
ksegeláo ke tin parasérno.
Kathimeriná álli apofasízun gia ména s’ aftón ton klió
skívo stin efimerída ki ine san na skívo
anémelos s’ énan gkremó
mésa stin aréna to théama ki o theatís imaste emis.
Ke chorevo, chorevo, chorevo
ke ti mira mu mes stu choru tis strofés
ksegeláo ke tin parasérno.
Ke chorevo, chorevo, chorevo ke ánarchos
mes stu choru tis strofés ti mira mu
egó koroidevo.
Chorevo ke me dikeóno
ke ti mira mu pu mu tin échi stiméni
sto glénti mu apáno skotóno.
|